رابطه علّی مدیریت زمان و حمایت اجتماعی ادراک شده با بهزیستی روانشناختی و عملکرد تحصیلی با میانجیگری تنیدگی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی علّی مدیریت زمان و حمایت خانواده با بهزیستی روانشناختی و عملکرد تحصیلی با میانجی گری تنیدگی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. شرکت کنندگان در این پژوهش300 نفر از دانشجویان دانشگاه چمران اهواز بودند، که از طریق روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه های مدیریت زمان ترومن و هارتلی، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (rspw)، مقیاس تنیدگی دوران دانشجویی(slsi)، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (mspss) بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیرمستقیم از روش بوت استراپ (نرم افزار (amos-20، استفاده شد. نتایج نشان دادند، که مسیرهای حمایت خانواده با عملکرد تحصیلی از طریق خودکارآمدی تحصیلی معنی دار بود. مدیریت زمان با عملکرد تحصیلی ازطریق خودکارآمدی تحصیلی معنی دار بود. حمایت خانواده با بهزیستی روانشناختی ازطریق خودکارآمدی تحصیلی معنی دار بود. حمایت خانواده با عملکرد تحصیلی از طریق تنیدگی، معنی دار بود. مدیریت زمان به عملکرد تحصیلی از طریق تنیدگی تحصیلی معنی دار بود. برازش بهتر از طریق حذف مسیرهای غیرمعنی دار تنیدگی به بهزیستی روانشناختی و مدیریت زمان به بهزیستی روانشناختی حاصل شد.