تاثیر کم آبیاری و محلول پاشی عناصر ریزمغذی بر ویژگیهای کمی و کیفی گلرنگ

به منظور بررسی اثر کم آبیاری و محلولپاشی عناصر ریزمغذی بر عملکرد کمی و کیفی گلرنگ، آزمایشی در 29 به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی - سال زراعی 29 دانشکده کشاورزی در سد سیستان انجام شد. رژیم آبیاری شامل آبیاری کامل، قطع یک مرحله آبیاری در زمان تکمه- دهی و گلدهی به عنوان عامل اصلی و سطوح محلولپاشی عناصر ریزمغذی سولفات آهن، سولفات روی و سولفات کلسیم و ترکیب 3 تایی آنها و عدم مصرف کود )شاهد( به عنوان عامل فرعی بودند.. نتایج نشان داد که کم آبیاری اثر معنیداری بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی و فرعی فرعی، شاخص سطح برگ، قطر ساقه، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و دانه و کلروفیل برگ داشت و بیشترین میزان صفات ذکر شده به جز وزن هزار دانه و عملکرد دانه در شرایط آبیاری کامل و بیشترین وزن هزار دانه و عملکرد دانه در شرایط قطع یک مرحله آبیاری در زمان گلدهی بدست آمد. تاثیر تیمارهای مختلف محلولپاشی عناصر ریزمغذی بر تعداد شاخه فرعی، و فرعی فرعی، شاخص سطح برگ، قطر ساقه، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و دانه، کلروفیل برگ و درصد روغن دانه معنیدار شد. بهطوری که بیشترین میزان این صفات از محلولپاشی ترکیبی سولفات آهن، سولفات روی و سولفات کلسیم حاصل شد. برهمکنش کمآبیاری و محلولپاشی عناصر ریزمغذی بر تعداد برگ در بوته، پروتئین دانه و شاخص برداشت معنی دار شد. بیشترین تعداد برگ و شاخص برداشت از تیمار آبیاری کامل و ترکیبی از محلولپاشی سولفات آهن، روی و کلسیم به دست آمد بیشترین میزان پروتئین دانه در شرایط قطع آبیاری در مرحله گلدهی و ترکیبی از محلولپاشی سولفات آهن،روی و کلسیم به دست آمده در مجموع از نتایج این آزمایش میتوان بیان کرد کاربرد محلولپاشی عناصر ریزمغذی در شرایط کم آبیاری نقش موثری در افزایش ویژگی های کمی و کیفی گلرنگ داشته است.