حذف یون نیکل از محلول آبی توسط نانوکامپوزیت کیتوزان/پلی رودانین

آلودگی آب ها توسط یون های فلزی سنگین یکی از مشکلات زیست محیطی در سراسر جهان است. جاذب های مختلفی جهت حذف این یون ها از محیط آبی مورد استفاده قرار گرفته اند، که در بین آن ها جاذب های طبیعی مانند کیتوزان توجه زیادی را جلب نموده اند. کیتوزان پتانسیل بالایی برای حذف یون های فلزی سنگین حتی در غلظت پایین دارد، اما حساسیت کیتوزان نسبت به ph و انحلال آن در محیط اسیدی موجب کاهش نرخ جذب آن خواهد شد. تهیه کامپوزیت و نانوکامپوزیت های کیتوزان می تواند موجب افزایش مقاومت کیتوزان نسبت به محیط اسیدی شود. در این پژوهش نانوکامپوزیت جدید کیتوزان/پلی رودانین(cs/prh) با روش پلیمریزاسیون درجا و اکسیداسیون شیمیایی رودانین در محلول آبی کیتوزان سنتز شد. اندازه، ساختمان و مورفولوژی این نانو کامپوزیت با استفاده از آزمون های میکروسکوپ الکترونی (tem وsem ) و طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir) مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل از آن ها نشان داد که سنتز این نانوکامپوزیت با موفقیت انجام و نانوذرات پلی رودانین به خوبی در کیتوزان پخش شده است. از این نانوکامپوزیت جهت حذف یون نیکل از محلول آبی در سیستم ناپیوسته و در مقادیر مختلف جاذب، ph، زمان تماس، دما و غلظت اولیه یون نیکل استفاده شد. داده های تجربی با مدل های ایزوترم جذب لانگمویر، فرندلیچ و سیپس برازش شد. ظرفیت جذب بیشینه بر اساس مدل ایزوترم لانگمویر و سیپس به ترتیب mg/g 44/61 وmg/g 70/67 به دست آمد. مطالعات سینتیک جذب نشان داد که حذف یون نیکل از سینتیک شبه درجه دوم پیروی نموده و با توجه به مطالعات ترمودینامیکی فرایند جذب خودبخودی و گرمازا بوده است.