بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و استقرار مدیریت دانش در معاونت نظارت مالی و خزانه داری کل کشور وزارت امور اقتصادی و دارائی

دنیای موجود با دست آوردهای متنوع خود همواره در معرض تغییرات و تحولات غیر قابل پیش بینی است. الوین تافلر اعتقاد دارد :«قرن بیست و یکم به عنوان عصر فرا نظریه ، هنگامی برای انسان ها جذاب خواهد بود که انسان کنونی بتواند در مقابل تغییرات آن ، قدرت تحمل لازم را داشته باشد و با شجاعت در مقابل آن ظاهر شود». تحقق این امر زمانی ممکن خواهد بود که از هم اکنون بشر امروزی بتواند خودش را برای تغییرات آنچنانی در دنیای آیندگان آماده سازد. این نیز مشروط به دانش ، مهارت و پویایی است. زندگی درجهان کنونی نیازمند شناخت کامل و کسب مهارت های استفاده از این ابزارهاست. بدون داشتن چنین ابزاری رقابت و زندگی بسیار مشکل خواهد بود و مستلزم از دست دادن فرصت های فراوانی در زندگی روزانه افراد و جوامع است. درک نقش و جایگاه واقعی سازمان ها به یافتن پاسخی برای این سوال که چرا برخی از سازمان ها همواره موفق هستند، کمک می کند. درک این مسئله که چه عواملی زمینه ساز چنین تداومی که امکان بقایی پر نشاط را برای سازمان ها به وجود می آورد، به طور نزدیکی با آشنایی مفهوم دانش و نحوه کاربرد و استفاده از آن در سازمان در ارتباط می باشد (داونپورت ، 1379،13). بنابراین مدیریت سازمان ها باید با تکیه بر دانایی امکان اتخاذ تصمیمات معقول تر در موضوعات مهم و بهبود عملکردهای مبتنی بر دانش را پیدا کنند.از این رو مدیریت دانایی مقوله ای مهم تر از خود دانایی محسوب می شود ودر سازمان ها به دنبال آن است تا نحوه چگونگی تبدیل اطلاعات و دانسته های فردی و سازمانی را به دانش و مهارت های فردی و گروه تبیین و روشن نماید.probdt) ،2000،33) اما اولین قدم در این راه این است که افراد و دارندگان این دانش آماده حمایت از فرآیند هستند یا خیر؟و این نیازمند فرهنگ حمایت شده ای است که بین تمام سازمان های متشکل تقسیم شده باشد. چرا که فرهنگ سازمان بخش پیچیده ای از ارزش ها و عقاید کارکنان را شامل می شود این ارزش ها بر نحوه نگرش و نهایتا رفتار افراد در محیط کاری موثر خواهد بود. (زراعی ،1379، 38). تنها با بررسی، تغییر و ایجاد یک فرهنگ سازمانی مناسب و انعطاف پذیر است که می توان به تدریج الگوی تعامل بین افراد را در سازمان تغییر داد و از مدیریت دانایی به عنوان یک مزیت رقابتی بهره گرفت از این رو سازمان ها باید محیطی برای اشتراک، انتقال و تقابل دانش در میان اعضاء به وجود آورند و افراد را در جهت با مفهوم کردن تعاملاتشان آموزش دهند(nonaka ، 1995، 18). طبق تحقیقات انجام شده یکی از موانع عمده استقرار مدیریت دانش در سازمان ها فرهنگ سازمانی است و تغییر فرهنگ یکی از مهمترین جنبه های هر نظام مدیریت دانش است.