نقش واسطه ای اهمال کاری تحصیلی در رابطه ی بین اهداف پیشرفت و اضطراب آمار: آزمون یک مدل علّی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای اهمال کاری تحصیلی در رابطه ی میان اهداف پیشرفت و اضطراب آمار به روش تحلیل مسیر است. برای این منظور 305 نفر (64 پسر و 241 دختر)، از دانش جویان دوره ی کارشناسی و کارشناسی ارشد بخش های علوم تربیتی، روان شناسی، علوم اجتماعی و آمار دانشگاه شهید باهنر کرمان که در کلاس های آمار توصیفی و یا آمار استنباطی ثبت نام کرده بودند به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور ارزیابی متغیرهای پژوهش از مقیاس اهداف پیشرفت (میدلتن و میدگلی، 1997)، اهمال کاری تحصیلی (سولومون و راث بلوم، 1984) و اضطراب آمار (کرویس و همکاران، 1985)، استفاده گردید. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که متغیر برون زای اهداف تبحّری اثر عِلّی مستقیم، منفی و معنا داری بر اضطراب آمار دارد، همچنین اهداف تبحّری از طریق اهمال کاری تحصیلی بر اضطراب آمار به صورت غیرمستقیم اثر می گذارد. اثر مستقیم متغیر برون زای اهداف رویکرد – عملکرد بر اضطراب آمار معنادار بود، اما اثر غیرمستقیم اهداف رویکرد – عملکرد بر اضطراب آمار معنادار نبود. اثر مستقیم اهداف اجتناب- عملکرد بر اضطراب آمار معنادار نبود و این متغیر فقط با واسطه اهمال کاری تحصیلی بر اضطراب آمار تأثیر منفی می گذارد. در مجموع مشخص شد که اهداف تبحّری به طور مستقیم بیشترین تأثیر را بر اضطراب آمار دارد. همچنین مشخص شد که دختران از اهمال کاری کمتری نسبت به پسران برخوردار هستند. اما میان پسران و دختران در میزان اضطراب آمار تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین میزان اضطراب آمار در دانشجویان دانشکده های آمار و ادبیات- علوم انسانی با یکدیگر تفاوت معناداری ندارد. یافته های این پژوهش در پرتو ادبیات پژوهشی مربوطه به بحث گذاشته شده اند و پیشنهادهایی برای انجام پژوهش بیشتر در این حوزه ارایه شده است.