بررسی زیبایی آوردن کلام بر خلاف اقتضای ظاهر در قرآن کریم(ده جزء میانی)

چکیده آوردن کلام برخلاف اقتضای ظاهر یکی از دل انگیز ترین وهنرمندانه ترین مباحث علم معانی است که تحت عنوان مقوله هایی چون التفات(ضمایر، التفات در عدد، آوردن اسم ظاهر به جای ضمیر،آوردن ضمیر به جای اسم ظاهر،سخن گفتن از آینده با واژه گذشته وبالعکس) اسلوب حکیم و قلب مورد بررسی قرار می گیرد. اثبات بلاغت زیبایی قرآن کریم بر اساس آوردن کلام بر خلاف اقتضای ظاهر به عنوان یکی از مهمترین وجوه اعجازی قرآن کریم و عمق بخشیدن به فهم کلام وحی الهی با بیان اسرار و اغراض بلاغی مورد نظر خداوند در قرآن کریم، هدفی است که در این پژوهش می کوشیم با روش توصیفی-تحلیلی واز طریق بررسی وذکر نمونه هایی از بخش میانی قرآن کریم به آن بپردازیم.لذا پس از بیان مفاهیم تئوری مربوط به این مبحث، نمونه هایی را با تفسیر مختصری از دیدگاه بزرگان علم تفسیرذکر کرده ودر ادامه با ببهره گیری از نمودار می کوشیم میزان کارآمدی این صنایع ادبی رادرقرآن کریم نشان دهیم تا مخاطب بتواند دیدی آماری نسبت به این موضوع داشته باشد.هنرآفرینی وجلب اهتمام وعنایت از سوی مخاطب در صنعت التفات وتاکید ومبالغه در صنعت قلب وتعلیم نحوه ی سخن گفتن در شرایط مختلف ودر برابر مخاطبان متفاوت در اسلوب حکیم وبدیع ونو کردن زبان هنجار وعادی برای پر جاذبه تر کردن وزیباتر کردن کلام از جمله نتایج حاصل از پژوهش حاضر می باشد. کلید واژه: قرآن کریم، خلاف اقتضای ظاهر،التفات، اسلوب حکیم، قلب