بررسی تاثیر اجوانتی یک دوره کوتاه مدت تمرین متوسط بر واکسن hsv-1

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره ورزش متوسط بعد از تزریق واکسن hsv-1 بر پاسخ تکثیری لنفوسیت¬ها، تیتروایزوتایپینگ آنتی¬بادی، اینترلوکین4 و اینترفرون گاما در موش¬های ماده نژاد بالپسی بود. 75 موش ماده نژاد بالپسی به طور تصادفی در سه گروه واکسن-پنج جلسه ورزش، واکسن و کنترل (هر گروه 25 موش) قرار گرفتند. گروه واکسن-پنج جلسه ورزش بلافاصله بعد از ورزش اول واکسن دریافت کردند و به دنبال آن 5 جلسه ورزش با فاصله 24 ساعت اجرا کردند. این پروتکل ورزشی بلافاصله بعد از واکسن دوم و سوم که به فاصله سه هفته و پنج هفته بعد از واکسن اول بود اجرا شد. گروه واکسن همزمان با گروه واکسن-ورزش تنها واکسن دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله¬ای دریافت نکرد. 2 هفته بعد از دریافت واکسن سوم نیز موش¬ها جهت بررسی کشته شدند. از تحلیل واریانس یک طرفه برای مقایسه بین گروه ها استفاده شد. در مورد اینترفرون گاما پاسخ سیستم ایمنی در گروه واکسن-تمرین به طور معنادار بیشتر از دو گروه واکسن و کنترل بود. اما در مورد پاسخ تکثیری لنفوسیت¬ها و اینترلوکین 4 تفاوت معناداری بین پاسخ سیستم ایمنی سه گروه مورد مطالعه در پژوهش وجود نداشت. پاسخ آنتی بادی توتال در رقت های پائین تر در دو گروه واکسن-تمرین و واکسن به طور معنادار بیشتر از گروه کنترل و در رقت های بالاتر در گروه واکسن به طور معنادار بیشتر از دو گروه دیگر بود، در حالی که پاسخ آنتی بادی های igg1 ، igg2a و igg2b در دو گروه واکسن-تمرین و واکسن به طور معنادار بیشتر از گروه کنترل بود. اما پاسخ آنتی بادی igm در گروه واکسن-تمرین به طور معنادار بیشتر از دو گروه دیگر بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می¬رسد پروتکل تمرین توانسته است به فعال شدن بیشتر سیستم ایمنی بر علیه واکسن کمک کند.