امکان سنجی اجرای بودجه ریزی عملیاتی در وزارت تعاون.کار و رفاه اجتماعی

بودجه ریزی عملیاتی برنامه عملکرد سالیانه به همراه بودجه سالیانه است که رابطه میان میزان وجوه تخصیص یافته به هر برنامه با نتایج بدست آمده از اجرای آن برنامه را نشان می دهد. در این روش عوامل صرفه جویی و اثر بخشی به ابعاد سنتی بودجه ریزی اضافه می گردد تا منجر به افزایش پاسخگویی، بهبود نحوه تخصیص منابع، افزایش کارآیی و کیفیت خدمات، کاهش کسری بودجه و تضمین تحقق برنامه ها گردد. این پژوهش به منظور مطالعه امکان سنجی اجرای بودجه ریزی عملیاتی در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی(متغیر وابسته) و با هدف شناسایی موانع و تنگناهای موجود و اولویت بندی عوامل شناسایی شده صورت پذیرفت. متغیرهای مستقل تحقیق بر اساس مدل الماس برنامه ریزی، تحلیل هزینه ها، مدیریت عملکرد و توانمندسازی(مدیریت تغییر، نظام پاسخگویی و نظام انگیزشی) می باشد. در این مطالعه توصیفی- پیمایشی داده ها از طریق توزیع پرسشنامه بین 70 نفر از مدیران و کارشناسان مالی و بودجه ای حوزه ستادی وزارتخانه به روش سرشماری جمع آوری شد. فرضیات تحقیق بوسیله نرم افزار spss18 و آزمون های t تک نمونه ای، واریانس فریدمن و تحلیل واریانس چند متغیره بررسی گردید. بر اساس آزمون های آماری، وزارتخانه برای اجرای بودجه ریزی عملیاتی در سطح مطلوب نمی باشد و برای اجرای آن باید عناصر مذکور با اولویت برنامه ریزی، مدیریت عملکرد، توانمندسازی و تحلیل هزینه ها تقویت گردند. در این زمینه به تفکیک سطح تحصیلات، رشته تحصیلی و تجربه کاری تفاوت معنی داری وجود ندارد.