بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی اساتید دانشگاه (مطالعه موردی: دانشگاه صنعتی شریف)

سرمایه اجتماعی موضوعی بین رشته ای است که در سال های اخیر به طور روز افزونی مورد توجه صاحب نظران حوزه های مختلف علوم، به ویژه حوزه مدیریت و اقتصاد قرار گرفته است. در این میان نیز واحدهای آموزشی مانند دانشگاه ها می توانند از طریق ایجاد، تقویت و گسترش این سرمایه های ناملموس اما ارزشمند، اثربخشی و کارایی خود را بهبود بخشند.از این رو، هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی اساتید دانشگاه در دانشگاه صنعتی شریف می باشد.روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه اساتید شاغل در دانشگاه صنعتی شریف در پاییز و زمستان سال 92 می باشد که تعداد آن ها 442 نفر است. روش نمونه گیری ، تصادفی ساده است که حجم نمونه با استفاده از روش کوکران حدود 200 نفرمحاسبه شده است. ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات شامل دو پرسشنامه سنجش سرمایه اجتماعی و توانمندسازی است که اعتبار آن ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0 و90/0 تعیین شد.در این پژوهش میزان سرمایه اجتماعی با ابعاد سه گانه آن یعنی بعد ساختاری،بعد شناختی و بعد ارتباطی مورد اندازه گیری قرار گرفت و ارتباط هر یک از این ابعاد با توانمندسازی از طریق مدل¬یابی معادلات ساختاری و از آزمون تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل فرضیه ها حاکی از آن است که: 1. بین سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری در سازمان آموزش و پرورش استان کردستان ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد 2. بین بعد شناختی سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری در سازمان آموزش و پرورش استان کردستان ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. 3. بین بعد ساختاری سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری در سازمان آموزش و پرورش استان کردستان ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. 4. بین بعد ارتباطی سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری در سازمان آموزش و پرورش استان کردستان ارتباط مثبت ومعنی داری وجود دارد