مطالعات زیست چینه نگاری نهشته های ائوسن بر مبنای فرامینیفرها در برش مرغوک واقع در جنوب بیرجند ( شرق ایران)

این پژوهش، به مطالعه برش مرغوک به ضخامت واقعی 76 متر که در75 کیلومتری جنوب بیرجند واقع شده پرداخته است. توالی لایه های مذکور بخشی از یال شمالی رشته کوه باقران است که با روند شرقی - غربی در جنوب بیرجند قرار دارند. تداخل بلوک لوت و زون سیستان در این منطقه باعث شده ویژگی هایی از هر یک از آنها مشهود باشد. پس از مطالعات دقیق سنگ شناسی 64 نمونه برداشت شده از منطقه، توالی مورد مطالعه به 4 بخش کنگلومرای قاعده ایa) )، ماسه سنگ (b)، شیل ماسه ای (c) و آهک ضخیم لایه (d) تقسیم، که بخش زیرین بصورت ناپیوسته بر روی افیولیت ملانژ کرتاسه قرار داشته و بخش زبرین آن توسط رسوبات آبرفتی پوشیده شده است. حاصل بررسی مطالعات فسیل شناسی 102 مقطع نازک تهیه شده از این نهشته ها، شناسایی 36 گونه از فرامینیفرهای بنتونیک متعلق به 14 جنس درغالب 3 زیست زون به شرح ذیل می باشند: 1. alveolina solida, interval zone 2. nummulites aturicus, interval zone 3. discocyclina sp.- nummulites sp., assemblage zone بر این اساس محدوده سنی این نهشته ها پالئوسن - ائوسن میانی جهت کل برش و ائوسن زیرین - میانی برای بخش آهکی تعیین گردید. شرایط حاکم بر محیط دیرینه به کمک سنگواره های شاخص نظیر گونه های نومولیت، آسلینا و دیسکوسیکلینا شناسایی و موید نهشته شدن در محیط کربناته کم عمق (رمپ) می باشد. مطالعات پالئواکولوژی بخش های a، b و c با حضور آلوئولین و میلیولید معرف محیط دارای شوری بیشتر و عمق کمتر بوده، در حالی که وجود گونه های نومولیت ، آسلینا و دیسکوسیکلین های بزرگ و مسطح در بخش d نشانه محیط کم انرژی، منطقه نوری یا فوتیک، کاهش شوری و افزایش تدریجی عمق می باشد.