بازطراحی کنترلگر سامانه های تعویضیِ اتلافیِ دارای عدم قطعیت و کاربرد آن در سامانه های زیستی

در این رساله به ارائه روش هایی برای مقاوم سازی سامانه های تعویضی در برابر انواع نایقینی های با نُرمِ کراندار مبتنی بر روش بازطراحی پرداخته شده است. سامانه های تعویضی درنظر گرفته شده دارای زیرسامانه های غیرخطی و نموّاً خطی نسبت به ورودی می باشند. برخلاف بسیاری از دیگر روش های مقاوم برای سامانه های تعویضی، در روش های پیشنهادی فرض بر آن است که در حالت کلی قوانین تعویض داده شده و قابل طراحی و تغییر توسط طراح نیستند. همچنین فرض می گردد سامانه نامی بدون نایقینی و کنترلگر نامی پایدار ساز آن بر پایه ویژگی اتلافی بودن داده شده اند. در این رساله بازطراحی کنترلگر با افزودن یک جمله مقاوم ساز به کنترلگر نامی به گونه ای انجام می گیرد که سامانه حلقه بسته در حضور نایقینی همان کیفیت پایداری سامانه حلقه بسته بدون نایقینی را حفظ نماید. به بیان خاص تر، عبارت مقاوم ساز شروط اتلافی بودن برای سامانه تعویضی در حضور نایقینی ها را با توابع ذخیره و آهنگ ذخیره ای یکسان با سامانه نامی به دست می دهد و درنتیجه سامانه حلقه بسته نهایی دارای خصوصیات کنترلی مشابه با سامانه اولیه می گردد. در روش های ارائه شده در این رساله از دو روش بازطراحی لیاپانفی و نیز کنترل وضعیت لغزشی انتگرالی برای طراحی عبارت مقاوم ساز بهره گرفته شده است و نتایج با یکدیگر مقایسه شده اند. درنهایت روش بازطراحی بر پایه کنترل لغزشی انتگرالی برای تنظیم مقاوم شبکه های ژنی دارای تأخیر زمانی بکار گرفته شده است. شبیه سازی های عددی انجام شده ضمن تایید نتایج تئوری، بر موثر بودن روش های ارائه شده صحه می گذارند.