شناسایی نشانگرهای مولکولی پیوسته با ژن های مقاومت به پیتیوم آلتیموم در گلرنگ

پیتیوم آلتیموم قارچی است که به بسیاری از گونه-های زراعی از جمله گلرنگ حمله کرده و بیماری مرگ گیاهچه را منجر می شود. از مهمترین روش های کنترل بیماری و کاهش خسارت ناشی از آن استفاده از ارقام دارای ژن مقاومت است که به صورت بومی یا اصلاح شده در اختیار هستند. این مطالعه با هدف شناسایی نشانگرهای مولکولی پیوسته با ژن های مقاومت به پیتیوم در گلرنگ با روش توده های در حال تفرق (bsa) در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام گرفت.به منظور بررسی واکنش به بیمارگر از دو ژنوتیپ aceteria(مقاوم) و????? (حساس) گلرنگ زراعی و نسل 1 fو2fحاصل از تلاقی آنها استفاده شد. ابتدا با استفاده از ایجاد محیط آلوده به بیمارگر افراد نسل 2 fبه دو توده مقاوم و حساس تفکیک شدند. برای ایجاد آلودگی از سوسپانسیون زئوسپور با غلظت نهایی ???زئوسپور در هر میلی لیتر استفاده گردید. علایم بیماری در محیط آلوده به صورت پوسیدگی گیاهچه، ریشهو همچنین مرگ گیاهچه مشاهده شد. در محیط آلوده ژنوتیپ aceteria از لحاظ سرعت مرگ و میر گیاهچه نسبت به ژنوتیپ ????? برتری نشان داد، که نشان دهنده پتانسیل مقاومت آن در برابر بیمارگر بود. به منظور ارزیابی ژنوتیپی و شناسایی چندشکلی، گروه بندی جمعیت با استفاده از روش تجزیه و تحلیل توده های در حال تفرق انجام و جمعیت ?fبا استفاده از ?? آغازگر issr که قبلا در ژنوم گلرنگ استفاده شده بودند، مورد ارزیابی ژنوتیپی قرار گرفت. در نتیجه سه آغازگر issr متصل با ژن مقاومت و یک آغازگر وابسته با حساسیت به پیتیوم در گلرنگ شناسایی شد. باندهای مرتبط با ژن مقاومت در والد مقاوم، نسل1fو توده مقاوم 2 fحضور داشت، در صورتی که در والد حساس و توده حساس 2 fمشاهده نشدند. این باندها در سه آغازگر مورد بررسی به ترتیب در محدوده 280، 1200 و 480 کیلوبازی قرار داشتند. با استفاده از این نشانگرها می توان ژرم پلاسم گلرنگ و سایر گونه های زراعی را برای ژن های مقاومت به بیمارگر پیتیوم آلتیموم غربالگری نمود.