رابطه بین سبک دلبستگی، هیجان خواهی و هوش هیجانی در رضایت زناشویی همسران سازگار و ناسازگار

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک دلبستگی، هیجان¬خواهی و هوش هیجانی در رضایت زناشویی همسران سازگار و ناسازگار بود. روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین 35-25 ساله اردبیلی بود که دچار مشکل بودند و به سازمان بهزیستی و اداره دادگستری مراجعه کرده و زوجین 35-25 ساله ای که دچار مشکل نبودند و برای اخذ خدمات به بهزیستی مراجعه کرده بودند. از بین این مراجعین، به روش تصادفی ساده 30 زوج ناسازگار و 30 زوج سازگار به¬عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ، مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید، پرسشنامه هیجان¬خواهی زاکرمن و پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ. برای تحلیل داده¬ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج به¬دست آمده نشان داد که بین سبک دلبستگی و مولفه¬های آن با رضایت زناشویی در همسران سازگار رابطه¬ای وجود ندارد، بین هیجان¬خواهی و رضایت زناشویی در همسران سازگار رابطه¬ای وجود ندارد اما در بین مولفه¬های هیجان¬خواهی تنها بین تجربه خواهی با رضایت زناشویی در همسران سازگار رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین هوش هیجانی و رضایت زناشویی در همسران سازگار رابطه وجود دارد و از بین مولفه¬های هوش هیجانی، تنها خودآگاهی با رضایت زناشویی در همسران سازگار رابطه مثبتی دارد. از بین مولفه¬های سبک دلبستگی، تنها دلبستگی ایمن با رضایت زناشویی در همسران ناسازگار رابطه منفی دارد. بین هیجان¬خواهی با رضایت زناشویی در همسران ناسازگار رابطه¬ی منفی وجود دارد و همچنین بین هوش هیجانی و مولفه¬های آن با رضایت زناشویی در همسران ناسازگار رابطه¬ای وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی (412/0=?) و تجربه¬خواهی (352/0-=?) توان تبیین رضایت زناشویی را به گونه معنی¬داری در همسران سازگار دارا هستند. همچنین تجربه¬خواهی (713/0-=?) و سبک دلبستگی (365/0-=?) توان تبیین رضایت زناشویی را به¬گونه معنی داری در همسران ناسازگار دارا هستند.