ارزیابی تطبیقی روایات معصومین (ع) با اقوال لغویان پیرامون مفردات سوره یوسف

نخستین چیزی که از علوم مختلف برای درک و فهم قرآن نیاز داریم و باید به آن پرداخته شود علوم الفاظ است و بخشی از این علوم علم تحقیق در الفاظ مفرد و تک واژه‏ها است. تحصیل و به دست آوردن معانی مفردات الفاظ در حقیقت نخستین یاری کننده برای کسی است که می‏خواهد معانی قرآن را بفهمد و آن را درک کند. از گذشته تاکنون تحقیقات متعددی در زمینه مفردات قرآنی صورت گرفته و کتب فراوانی در این زمینه نوشته شده است.محققان برای شناخت مفردات قرآن به سراغ فرهنگ لغت ها و معجم های عربی وکتب لغوی نوشته شده در این زمینه می روند. رسول اکرم (ص) و امامان معصوم که اولین مفسران و معلمان قرآن هستند به مناسبت های مختلف درباره مفردات قرآن بحث نموده اند. بنابراین شناخت و فهم صحیح قرآن و مفردات آن و رجوع به روایات معصومین(ع) در کنار استفاده از کتب لغوی بر هر قرآن پژوهی ، امری ضروری می باشد. در این پژوهش، آن دسته از روایات معصومین که به معانی الفاظ پرداخته اند در کنار اقوال لغویان «در ذیل مفردات سوره ی یوسف»آورده شده و به ارزیابی تطبیقی میان آن دو پرداخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع کتابخانه ای است، و با توجه به موضوع مورد پژوهش، از نوع تطبیقی و تحلیلی است. نتیجه ی تحقیق حاظر حکایت از این دارد که معصومین در بیان معانی الفاظ از معانی لغوی آنها عدول نکرده، و با معتبر دانستن اقوال لغویان به دنبال حجیت بخشی به بیان ایشان بوده اند و در مواردی هم که به ذکر مصادیق و ... پرداخته اند با در نظر داشتن حداقل یکی از معانی لغویان بوده است، از طرف دیگر معنا شناسی ایشان بیشتر از سنخ توصیفی (ییان مراد الهی) بوده و بر این اساس به معنای الفاظ در یک دوره ی خاص زمانی نظر داشته اند، برخلاف معناشناسی لغویان که معنا شناسی ایشان عموماً از نوع تاریخی است و بر این اساس به ذکر اصل، ریشه، تطور معنایی، معانی مختلف الفاظ در طول تاریخ و.....پرداخته اند. اما با وجود این اختلاف در اغلب موارد بیان دو گروه کاملاً به یکدیگر مرتبط است.