کارآزمایی بالینی اثر افزوده بیسموت در استراتژی درمانی سندرم روده تحریک پذیر

سندرم روده تحریک پذیر یکی از شایع ترین بیماری های دستگاه گوارش است. این بیماری با دل درد و اختلال دفع مشخص می شود. هر چند علت دقیق بیماری نا مشخص است ، مکانیسمهای متعددی چون اختلال حرکت دستگاه گوارش ، تحریک پذیری احشایی، اختلالات ایمنی ، علل میکروبی و ... مطرح و گزینه های درمانی متنوعی چون داروهای ضد اسپاسم ، ضد افسردگی و آنتی بیوتیک برای درمان آن پیشنهاد شده اند. بیسموت با توجه به خواص ضد میکروبی و تعدیل کنندگی دستگاه ایمنی ، در مطالعه حاضر در درمان سندرم روده تحریک پذیر مورد استفاده قرار گرفت. این دارو پیش از این نیز به کار رفته ولی نتایج مطالعات ضد و نقیض است. 012 بیمار که بر اساس معیار rome ? مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بودند در دو گروه 121 نفره در این کارآزمایی بالینی وارد شدند. پرسشنامه ای برای ارزیابی شدت علائم قبل و بعد از مداخله بکار گرفته شد. بیسموت به صورت یک قرص سه بار در روز به همراه داروی کلینیدیوم سی ، به مدت - دو هفته برای درمان استفاده شد. گروه کنترل دارو را به همراه کلینیدیوم سی دریافت – کردند. نتایج نهایی نشانگر بهبود معنی دار در علائمی چون اسهال ، دفع بلغم ، دفع ناکامل و نفخ بود. بر این اساس محققین این کار آزمایی نتیجه میگیرند که بیسموت می تواند در درمان سندرم روده تحریک پذیر با تظاهر غالب اسهال و علائم مشابه مفید باشد.