نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و ابعاد شخصیت بر پیش بینی بی ثباتی ازدواج: نقش واسطه ای استرس شغلی

این مطالعه با هدف بررسی اثرات ابعاد شخصیت و حمایت اجتماعی ادراک شده بر بی ثباتی ‏ازدواج با نقش واسطه ای استرس شغلی در بین پرستاران زن متاهل شاغل در ‏بیمارستان های شهر شیراز انجام شد. بدین منظور تعداد 246 نفر پرستار زن، از بین جامعه ‏آماری(2245) انتخاب و با روش نمونه گیری تصادفی پرسشگری شدند. ابزار جمع ‏آوری اطلاعات چهار پرسشنامه استاندارد ابعاد شخصیت نئو کاستاو مک کری، حمایت ‏اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران ، استرس پرستاری گری تافت و اندرسون و ‏بی ثباتی ازدواج جانسون و بوث بود. نتایج نشان داد که اکثریت پرستاران دارای ‏شخصیتی سازگار و با وجدان بوده و بعد روانرنجورخویی آنها کمتر از سایر ابعاد ‏شخصیتیشان بود و از حمایت اجتماعی بالایی برخوردار بودند که بیشترین آن از طرف ‏خانواده آنها بود. بعلاوه، اکثریت پرستاران مورد مطالعه دارای استرس شغلی متوسط ‏بودند. همچنین دارای کمترین میزان بی ثباتی ازدواج بودند. نتایج آزمون همبستگی نشان ‏داد که بعد روانرنجورخویی دارای رابطه مثبت و معنی‏دار و سایر ابعاد رابطه منفی و ‏معناداری با بی ثباتی ازدواج داشتند. تمامی ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده نیز رابطه ‏منفی و معناداری با میزان بی ثباتی ازدواج نشان دادند. در نهایت بین استرس شغلی و ‏بی ثباتی ازدواج نیز رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. نتایج مدلسازی معادله ساختاری ‏نیز نشان داد که کلیه فرضیات مورد مطالعه مورد تایید بوده و مدل مفهومی مطالعه دارای ‏برازش مناسب بود. بنابراین ابعاد شخصیت و حمایت اجتماعی ادراک شده دارای تاثیر ‏مستقیم و غیر مستقیم بر بی ثباتی ازدواج بوده است. در نهایت نیز ابعاد شخصیتی ‏پرستاران مهم ترین متغیر پیش بینی کننده بی ثباتی ازدواج پرستاران شناخته شد. ‏