دست ورزی سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان rat با لیپوکالین2 (lcn2) و ارزیابی بقاء آنها در بافت آسیب دیده حاد کلیوی

آسیبهای حاد کلیوی (aki) از جمله مهمترین عوامل تهدید کننده سلامت بشر است. به دلیل عوارض جانبی ناشی از دارو و پیوند در درمان این آسیب، یافتن راهکارهای نوین درمانی از جمله دغدغه های محققین می باشد. امروزه سلولهای بنیادی مزانشیمی (mscs) با دارا بودن ویژگیهای متعدد، کاربردهای گسترده ای را در زمینه علوم درمانی و پیوند بافت آسیب دیده به خود اختصاص داده اند. از ویژگیهای بارز سلولهای بنیادی مزانشیمی که به تازگی بسیار مورد توجه محققین قرار گرفته، گرایش ذاتی این سلولها به سمت بافتهای آسیب دیده می باشد. با توجه به عملکرد موثر این سلولها در تسریع روند ترمیم سلولی بافت آسیب دیده، استفاده از آنها در درمان آسیب حاد کلیوی حائز اهمیت می باشد. با در نظر گرفتن عملکرد محافظت کنندگی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی لیپوکالین2(lcn2) ، در این تحقیق با دست ورزی سلولهای بنیادی مزانشیمی حاوی لیپوکالین2، بقا و مقاومت سلولهای مزانشیمی دربرابر استرسهای h2o2 ، هایپوکسی و فقر سرمی ارزیابی شد. در فاز حیوانی با استفاده ازسیس پلاتین،در rat آسیب حاد کلیوی ایجاد گردید. سلولهای بنیادی مزانشیمی حاوی سازه لیپوکالین2 و سلول حاوی وکتور خالی به rat مبتلا به آسیب حاد کلیوی و سالم تزریق و میزان اوره و کراتینین و مارکرهای کلیوی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با دست ورزی سلول بنیادی مزانشیمی از طریق مهندسی ژنتیک، بقا سلولها حاوی لیپوکالین در برابر عوامل اکسیداتیو-استرس، فقر غذایی و شرایط هایپوکسی افزایش یافت درحالیکه میزان آپپتوز کاهش یافت. همچنین لیپوکالین2 فعالیت sod،ho-1 را افزایش داد. نتایج in vivo حاکی از این مطلب بود که سلولهای بنیادی مزانشیمی دست ورزی شده با لیپوکالین2 به سمت بافت آسیب دیده حرکت کرده و میزان بقا این سلولها را در مکان آسیب افزایش داده و منجر به کاهش مارکرهای آسیب کلیوی و افزایش بیان مارکرهای ترمیمی نیز می شوند