طراحی مرکز آموزشی- پژوهشی معماری پایدار تهران

توسعه سریع تکنولوژی و صنعت بشر، که سبب گسترش بی رویه شهرها و رشد سریع آپارتمان نشینی و تخریب محیط زیست گردیده است، هر روز بر آلودگی های زیست محیطی و مشکلات ناشی از وجود شهرها میافزاید و با گسترش جوامع انسانی، منابع و محیط زیست طبیعی بیشتر به ورطه نابودی کشیده میشود . پیامدهای شهرهای امروز بر ضرورت آموزش ، بالابردن سطح آگاهی و پژوهش هایی در زمینه ی چگونگی کاهش اثرات ناشی از آن و استفاده از روشهایی به منظور کاهش و امحا آلودگی و ناهنجاریهای ناشی از وجود انسان، مانند حفظ منابع زیستی و کاهش آلودگی های سوخت های فسیلی ازطریق بهره بردن از انرژیهای تجدید پذیر به عنوان مهمترین راه حل در بهبود بخشیدن شرایط زیستی و رسیدن به توسعه پایدار، تأکید مینماید.این رساله با عنوان «طراحی مرکز آموزشی– پژوهشی معماری پایدار تهران » با هدف ایجاد بستری مناسب جهت پژوهش،توسعه ، ترویج وآموزش در زمینه طراحی پایدار وانرژیهای تجدیدپذیر و علاوه بر آنها، افزایش اگاهی و ارائه آخرین دستاوردهای روز دنیا به دانشجویان و صاحبان صنعت ساختمان در کشورطراحی شده است. از این رو، پژوهش حاضر با روش توصیفی و گرداوری اطلاعات ، به بررسی اهداف و روشهای پایداری در معماری میپزدازد و نقش آموزش و پژوهش را به عنوان شیوه ای بنیادین در توسعه و اهداف معماری پایدار مورد توجه قرار میدهد.در نهایت میتوان عنوان نمود که برای عبور از بحران های زیست محیطی و مشکلات موجود در زمینه انرژی و آلودگی به کارگیری راهکارهای پایداری و آموزش و پژوهش در این زمینه ضروری بوده و انتشار و اطلاع رسانی مباحث علمی و دانش نوین در زمینه های مذکور میتواند، جایگاه پایداری و مفاهیم مربوط به آن را در میان عامه مردم تثبیت نماید . وجود یک مرکز آموزشی پژوهشی به عنوان یک پایگاه میتواند بستری برای تعاملات گروههای مختلف پایداری و انرژی ایجاد نموده و در جهت اکتشاف و اختراع سامانه های ترکیبی و موثر تر از سامانه اختصاصی نفشی موثر ایفا کند.