مطالعه تطبیقی روش های تعیین خرابی در اتصالات سازه های پیش ساخته سنگین

تکنیک های بازرسی غیر مخرب بطور کلی جهت بررسی تغییرات بحرانی در پارامتر های سازه انجام می شود تا اینکه از خرابی های غیر منتظره جلوگیری شود. این روش ها متمرکز در یک قسمت سازه می باشند و برای انجام بازرسی باید سازه از سرویس دهی خارج گردد. همچنین در سازه های پیچیده و بزرگی مانند پل ها و ساختمان ها اینگونه روش های بازرسی متحمل چالش هایی می گردند.از طرف دیگر، آسیب های سازه توسط روش هایی که از اطلاعات ارتعاشی ( بطور کلی اطلاعات دینامیکی ) استفاده می کنند، بطور لحظه ای و در هر لحظه از طول عمر سازه، قابل آشکار سازی، مکان یابی و اندازه گیری می باشند.تاثیر عمده خرابی بصورت تغییر در فرکانس های طبیعی، شکل مود ها و میرایی ظاهر می گردد. از این رو چون اندازه گیری فرکانس های طبیعی آسان تر از اندازه گیری علت تغییر در میرایی می باشد، آسیب ها را می توان با آنالیز دینامیکی و استفاده از فرکانس های طبیعی و شکل مود ها آشکار سازی نمود. در این تحقیق،هدف تعیین محل خرابی در محل اتصالات دیوارها و سقف های پیش ساخته می باشد.برای این منظور در ابتدا مشخصات مکانیکی مدل با نمونه های آزمایشگاهی انجام گرفته در تحقیقات گذشته توسط پژوهشگران مختلف تطبیق داده شد ومقدار e=1.90e10 n/m2 بدست آمد.در ادامه سازه ی پیش ساخته ی یک طبقه با انواع اتصالات مدنظر و همچنین با مصالح مختلف در نرم افزار ansys ساخته شد سپس با ایجاد سناریوهای مختلف خرابی در هر یک از ادوات محل اتصال ابتدا به مطالعه پارامتری اندیس های خرابی پرداخته شد و در انتها روش مدنظر جهت تعیین محل خرابی ارائه شده است.