تعیین اثر پروبیوتیک در جیره های حاوی تراکم مواد مغذی بالا یا پایین بر عملکرد، سیستم ایمنی، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و مورفولوژی روده جوجه های گوشتی

هدف از این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک به عنوان یک افزودنی خوراکی و استفاده از سطوح متفاوت مواد مغذی بر جمعیت میکروبی، ویژگیهای مورفومتریک روده باریک، پاسخ ایمنی نسبت به srbc و برخی از فراسنجههای خون بود. در این پژوهش از 400 قطعه جوجه یک روزه از سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 با چهار تیمار آزمایشی استفاده گردید. تیمارها شامل گروه اول به عنوان شاهد با جیره حاوی تراکم بالای مواد مغذی، گروه دوم به عنوان شاهد با جیره حاوی تراکم پایین مواد مغذی، گروه سوم دریافت کننده جیره حاوی تراکم بالای مواد مغذی + 15/0% پروبیوتیک و گروه چهارم دریافت کننده جیره حاوی تراکم پایین مواد مغذی + 15/0% پروبیوتیک بودند. طول دوره پرورش 42 روز بود و پروبیوتیک از روز اول پرورش در جیره خوراکی اعمال گردید. جهت برآورد میزان سلامت پرندگان، محلول srbc 5% طی روزهای 28 و 35 دوره پرورش داخل عضله سینه جوجههای گوشتی تزریق گردید. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد تراکم مواد مغذی و پروبیوتیک دارای هیچگونه اثر معنیدار بر عملکرد نبودهاند (05/0p). همچنین تراکم مواد مغذی به همراه پروبیوتیک سبب بهبود معنیدار وزن سینه و ران جوجههای گوشتی شد (05/0>p). تراکم مواد مغذی پایین سبب بهبود خصوصیات مرفومتریک روده گردید (05/0>p). پروبیوتیک منجر به افزایش طول ویلی و کاهش عمق کریپت گردید (05/0>p). بررسی جمعیت میکروبی چینهدان و ایلئوم جوجههای گوشتی نشان داد که جمعیت باکتریهای تولید کننده اسید لاکتیک موجود در چینهدان به طور معنیداری افزایش یافته بود (05/0>p). بررسی نتایج حاصل از این تحقیق گویای این مطلب میباشد که تراکم مواد مغذی تاثیری بر عملکرد تولیدی جوجههای گوشتی نداشت، اما استفاده از پروبیوتیک بدون تاثیر بر عملکرد تولیدی جوجههای گوشتی سبب بهبود سیستم ایمنی پرندگان، وزن ران و سینه، تصحیح میکروفلور دستگاه گوارش و بهبود هضم و جذب مواد مغذی از طریق افزایش سطح جذب مواد مغذی شده است.