بررسی مشکلات زوج های اصفهانی در دوران عقد

پس از گذران شرایط اولیه ازدواج و انتخاب، مهم‏ترین دوره در زندگی زناشویی دوران عقد است. زوجین در این دوران دارای مشکلات زیادی هستند که شناسایی این مشکلات گام نخست در جهت مشورت‏دهی و ارائه راه حل مناسب می‏‏باشد. هدف از انجام این پژوهش مشخص نمودن کلیه مشکلات زوجین در این دوران با توجه به داده‏های بیان شده توسط خود آنان در مصاحبه‏ها است. روش انجام این پژوهش کیفی و از نوع گراندد تئوری (gt) می‏باشد. ابزار جمع‏آوری اطلاعات، عمدتاً مصاحبه و مشاهده است. پس از جمع‏‏‏‏آوری داده‏ها، مشکلات زوجین در سه محور کدگذاری باز، محوری و انتخابی دسته‏بندی شد‏‏ و سرانجام‏ مدلی با توجه به زمینه، کنش و پیامدهای موجود ارائه گردید. از مصاحبه‏های انجام شده تعداد 164 کد اولیه، 53 کد متمرکز و 28 مورد کدهای محوری (موارد تشکیل دهنده مدل) بدست آمد. مقوله محوری نیز تلخکامی دوران عقد است. در ادامه موارد تشکیل دهنده مدل به تفکیک آمده است. شرایط علّی: عدم پذیرش تفاوت‏ها، انتظارات ناگفته، عدم شناخت و آگاهی، مقایسه نابجا و مشورت نادرست. شرایط مداخله‏ای: نگرانی مالی، نداشتن مهارت‏های زندگی، انتظار تغییر دادن، فشار بزرگترها، طولانی شدن دوران عقد و چشم و همچشمی. شرایط زمینه‏ای: تجارب نامطلوب، اهمیت حرف مردم، رودربایستی و عرف و هنجار (آبروداری). این شرایط باعث بوجود آمدن پدیده «تلخکامی دوران عقد» می‏گردد و تعامل و استراتژی‏های مقتضی عبارتند از: مطالبه ضمانت، معامله‏گری، اعمال محدودیت‏ها، تاخیر یا تعجیل در عروسی، تلافی کردن و کنایه زدن. پیامد این تعاملات نیز عبارتند از: دلسردی، نگرانی و نارضایتی، تردید، پشیمانی و طلاق، احساس بلاتکلیفی، مشکلات روحی-جسمی و بداخلاقی. کلید واژه ها: مشکلات، دوران عقد، زوجین اصفهانی، گراندد تئوری.