مقایسه تأثیر الگوهای ارتباطی خانواده بر پیشرفت تحصیلی بواسطه سبک های تفکر در بین دانشجویان دختر و پسر در رشته های علوم انسانی و ریاضی- فیزیک دانشگاه شیراز

هدف از پژوهش حاضر بررسی واسطه ای سبک های تفکر در رابطه ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده ، شامل جهت گیری گفت و شنود و همنوایی با پیشرفت تحصیلی بود . نمونه پژوهش که به روش خوشه ای تصادفی انتخاب گردیدند شامل 480 دانشجو، دختر(247نفر) و پسر (233 نفر) از دانشگاه شیراز بودند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از ابزار تجدید نظر شده"ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده" (فیتز پاتریک و ریچی،1997؛ به نقل از کوئرنر و فیتز پاتریک،2002)، پرسشنامه سبک های تفکر (استرنبرگ و واگنر،1992) و معدل کل پیش دانشگاهی استفاده شد. پایایی و روایی ابزارها با استفاده از ضریب پایایی آلفای کرونباخ، همسانی درونی و تحلیل عوامل تعیین گردید. نتایج حاکی از پایایی و روایی قابل قبول آزمون ها بود. مدل فرضی با استفاده از رگرسیون چندگانه به صورت سلسله مراتبی و با به کار گیری مراحل پیشنهادی بارون و کنی(1986)، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاکی از آن بود که در کل نمونه مورد مطالعه، الگوی ارتباطی همنوایی هم به صورت مستقیم و هم با واسطه سبک تفکر بیرونی پیش بینی کننده منفی و معنا دار پیشرفت تحصیلی است. در گروه دانشجویان دختر نیز الگوی ارتباطی همنوایی پیش بینی کننده منفی و معنادار پیشرفت تحصیلی می باشد؛ همچنین سبک های تفکر متفاوتی توسط ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده در کل نمونه و در گروه دانشجویان دختر پیش بینی شدند. در گروه دانشجویان پسر هیچ یک از ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی نبودند. مضامین و پیشنهادات تحقیقات آتی مورد بحث قرار گرفته است.