تحلیل درون مایه های قومی، جغرافیایی، فرهنگی، اعتقادی و ... در حکایت یوسف و زلیخا به نقل از هفت اورنگ جامی

داستان یوسف وزلیخا یکی از زیباترین ودلنشین ترین داستانها وروایات دینی عاشقانه است ؛که در تاریخ دینی پیش از اسلام ریشه دارد ودر تورات وقرآن مجید نیز در سوره ی «یوسف» به تفصیل از آن سخن رفته است وخداوند متعال به سبب اهمیت ومنزلت آن ،«نام احسن القصص » را بــرآن نهاده است. علاوه برآن منبع قدسی ، در انواع ادبی رایج در کشورهای اسلامی نیز به تدریج بازتاب گسترده ای پیدا کرده است؛ به این معنا که داستانسرایان ونویسندگان این گونه فنون نوعاً به واسطه ی ذات ادبی آثار خود ،در برخورد با این قصه وروایت مجدد آن ،با آزادی عمل بیشتری عمل کرده اند . در هر صورت ،این روایات نسبتاً آزاد از یک قصه ی بسیار موجز قرآنی به صورت زنجیره ای در قصه های اخلاقی ،عشقی، عرفانی متصوفه وارد ودچار تغییراتی شده وحتی در پاره ای موارد با افسانه در آمیخته است. قصه ی یوسف وزلیخا چه به صورت مضمون ها ی شاعرانه وچه منظومه های حماسی ،غنایی وتعلیمی در ادبیات ما مجال ظهور یافته است؛که در این پایان نامه ضمن اشاره بدانها یکی از منظومه های غنایی ؛یعنی منظومه ی یوسف وزلیخای جامی از لحاظ درون مایه های فرهنگی،جفرافیایی، ادبی، ،عقاید وباورها، شخصیت های داستان مورد تحلیل وبررسی قرار گرفته است . ومقایسه ای اجمالی بین آنچه جامی گفته واندیشیده است با سایر مفسران ونویسندگان منظومه های یوسف وزلیخا انجام گرفته است