نقش سرامحله ها در ایجاد حس تعلق به محله ( ناحیه 1 منطقه 14 تهران)

در پی گسترش شهرها و به وجود آمدن گسست اجتماعی، نیاز به مطالعات روابط اجتماعی و عناصر تاثیرگذار در این روابط احساس گردید. هم چنین به دنبال رشد وسیع فیزیکی شهرها و گسترده تر شدن دامنه مبادلات انسانی، موضوع هویت یابی در محله های مسکونی و سازماندهی روابط ساکنین شهری با سکونتگاه های زیستی در شهر، واحد محله شهری به یکیاز لوازم ضروری ساماندهی شهری تبدیل شد. در ادامه با تکیه بر روش پرسشنامه ، به جمع آوری داده ها پرداخته شد و از آزمون های آماری chi square ، میانگین داده ها و آزمون فریدمن، برای تجزیه و تحلیل داده ها و اثبات فرضیه ها استفاده گردید و مشخص گردید در جامعه آماری مورد مطالعه که همان شهروندان ناحیه یک شهرداری منطقه 14 تهران بوده اند، روند گسست اجماعی تحقق پیدا کرده که با ایجاد مراکز سرا محله ها، نتایج مثبت تحکیم این روابط بوجود آمده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش و عملکرد نهادهای محله ای و به طور خاص سرامحله ها بر ایجاد حس تعلق به محله بر اساس ویژگی های خاص محله ای از جمله وجود همبستگی های بین ساکنان و روابط همسایگی و اعتقادات و رسوم خاص در محدوده محلات ناحیه یک شهرداری منطقه 14 تهران بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که سرامحله ها ونحوه عملکردشان و شیوه مدیریت محلی دراین ناحیه سبب افزایش حس تعلق اجتماعی به محله شده است. اگرچه رضایت ساکنان از عملکرد سرامحله ها در حد متوسط بوده است. اما بیشترین اثری که این نهاد در محله داشته است، ایجاد مشارکت در میان ساکنان بوده است.