مقاومت آنتی بیوز ارقام مختلف گوجه فرنگی به شب پره ی مینوز (tuta absoluta (lepidoptera: gelechiidae

گوجه فرنگی در معرض آفات و بیماری های زیادی قرار دارد. شب پره ی مینوز، tuta absoluta (meyrick) (lep., gelechiidae)، یکی از خطرناک ترین آفات آن محسوب می شود. لاروهای این آفت به برگ ها حمله و از بافت مزوفیل آن تغذیه می نماید و در نتیجه دالان های نامنظمی روی سطح برگ ایجاد می کنند که موجبات کاهش ظرفیت فتوسنتزی گوجه فرنگی می گردد. و در صورت حمله های شدیدتر، ظاهر سوخته به خود گرفته و خشک می شوند. توجه به انتشار سریع این آفت و گزارش هایی مبنی بر مقاومت آن به سموم مورد استفاده، شناخت ارقام مقاوم به این آفت برای کاهش هزینه ها، افزایش کیفیت این محصول و استفاده از آن ها در برنامه ی مدیریت تلفیقی آفات مزارع گوجه فرنگی ضروری می باشد. در این راستا، مقاومت آنتی بیوزی هفت رقم گوجه فرنگی شامل فلات کارون، پریمو، مونتگو، سوپرکویین، سوپراوربانا، ps و رقم محلی کردی به شب پره ی مینوز، با محاسبه ی برخی از آماره های زیستی از قبیل: نرخ خالص تولیدمثل(r0)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)، طول مدت یک نسل (t) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (?) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در داخل ژرمیناتور و تحت شرایط کنترل شده با دمای 2±25درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی روی بوته های گوجه فرنگی انجام شد. کم ترین مقدار نرخ خالص تولیدمثل(r0) روی رقم کردی 008/2±410/8 (1/نسل) مشاهده شد. نرخ داتی افزایش جمعیت (rm) از 067/0 روی رقم کردی تا 106/0 (1 روز) روی رقم مونتگو متغیر بود. و مقادیر آنتروپی (h) جدول زندگی نشان داد منحنی بقا روی تمام ارقام به صورت محدب (نوع اول) می باشد. همچنین نتایج حاصل از بررسی طول دوره ی زندگی شب پره ی مینوز روی ارقام مختلف مشخص کرد که بین طول دوره ی جنینی، لارو سن اول، شفیرگی، حشرات بالغ، حشرات نر و ماده روی ارقام مورد آزمایش اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج حاکی از این بود که رقم محلی کردی نسبت به سایر ارقام در شرایط آزمایشگاهی مقاوم تر و دارای مقادیر بالاتری از ترکیبzingiberene و تراکم تریکوم نوع i ،vi و vii در بین ارقام مختلف ذکر شده می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق در کنترل موثرتر این آفت در مزارع گوجه فرنگی کشور مفید خواهد بود.