بررسی ارتباط بین هوش سازمانی و قابلیت نوآوری سازمانی در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران

تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط بین هوش سازمانی و قابلیت نوآوری سازمانی در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران ، صورت گرفته است ، هوش سازمانی ، ظرفیت یک بنگاه برای بکارگیری نیروهای مغزی اش و بسیج تمامی توانایی هوشی که در دسترس دارد و تمر کز آن نیروی مغزی برای رسیدن به ماموریت سازمان می باشد. هوش سازمانی در عصر صنعت نه تنها ابتکار و نوآوری سازمانی را موجب می شود بلکه مزیت رقابتی پایدار را در پی خواهد داشت. نوآوری اجرای موفق ایده های خلاق در درون سازمان است. امروزه همه سازمانها به خوبی می دانند ، سازمانها با قابلیت نوآوری بالاتر نسب به سازمانهای بدون نوآوری ، سود بیشتری را کسب خواهند کرد . توانمندسازی به معنی قدرت بخشیدن است توانمندسازی به این معنی است که افراد را تشویق کنیم تا نقش فعالتری در کارشان ایفا کنند و تا آنجا پیش روند که مسئولیت فعالیت های خود را به عهده بگیرند و در نهایت به حدی برسند که بدون مراجعه به مسئول بالاتر بتوانند تصمیمات کلیدی بزرگی بگیرند. قلمرو مکانی تحقیق ، شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران می باشد . جامعه آماری شامل 918 نفر از کارکنان شرکت ملی پخش می باشند و تعداد نمونه 100نفر است . روش نمونه گیری از روش نمونه گیری ،تصادفی ،طبقه ای نسبی استفاده گردیده است. پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ با ضریب بالای 96/0به دست آمده است . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (جدول توزیع فراوانی ،درصد فراوانی )و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف-اسمیرنوف ، آزمون t ، آزمون ضریب همبستگی پیرسون ،آزمون رگرسیون ) استفاده شده است . نتایج حاصل از پژوهش بیانگر وجود رابطه مثبت و معنادار بین هوش سازمانی و قابلیت نوآوری سازمانی است. هوش سازمانی با همبستگی 83/0با قابلیت نوآوری سازمانی رابطه دارد .بعد کاربرد دانش بیشترین تاثیر و بعد سرنوشت مشترک کمترین تاثیر را دارد. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر وجود رابطه مثبت و معنادار بین هوش سازمانی و توانمندسازی کارکنان است. هوش سازمانی با همبستگی 72/0با توانمندسازی کارکنان رابطه دارد .بعد فشار عملکرد بیشترین تاثیر و بعد اتحاد و توافق کمترین تاثیر را دارد. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر وجود رابطه مثبت و معنادار بین توانمندسازی کارکنان و قابلیت نوآوری سازمانی است. توانمندسازی کارکنان با همبستگی 76/0با قابلیت نوآوری سازمانی رابطه دارد . بعد معنی دار بودن شغل بیشترین تاثیر و بعد پذیرفتن شخصی نتیجه کمترین تاثیر را دارد. وضعیت همه ابعاد هوش سازمانی ، پایین تر از عدد 3 می باشد که پایینتر ازمیزان متوسط می باشد . وضعیت ابعاد قابلیت نوآوری سازمانی، بعد نوآوری در خدمات با میانگین 02/3بالاتر از میانگین3 است و بقیه ابعاد پایین تر از 3 هستند . وضعیت ابعاد توانمند سازی کارکنان در سه بعد ،خود اثر بخشی ،خود سامانی و پذیرفتن شخصی نتیجه بالاتر از میانگین متوسط 3است و بقیه ابعاد از متوسط پایین تر است.