تجزیه ارتباط میان برخی ژن ها با زمان خوشه دهی در یک جمعیت bil حاصل از تلاقی دو رقم برنج

گذار به مرحله گلدهی یکی از مهم ترین وقایع در چرخه زندگی گیاهان است. برای کسب موفقیت تولیدمثل، گیاه به شرایط محیطی مطلوب برای آغاز خوشه¬دهی خود نیاز دارد. علاوه بر این، در گونه¬های زراعی، گذار به گلدهی می¬تواند کیفیت و کمیت محصول زراعی را تعیین کند. در این تحقیق چندشکلی و ارتباط ژن¬های زودرسی با زمان خوشه¬دهی در یک جمعیت تلاقی برگشتی پیشرفته برنج (bil) در دو شرایط آب و هوایی گرگان و زنجان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت میانگین والدین تلاقی با میانگین جمعیت bc1f5 بسیار معنی¬دار بود. تجزیه واریانس مرکب نشان داد که علاوه بر اثر مکان و ژنوتیپ، اثر متقابل ژنوتیپ در مکان نیز بسیار معنی¬دار گردید. تکثیر والدین تلاقی با آغازگرهای اختصاصی طراحی شده برای شش ژن مورد مطالعه (hd1، hd3a، hd5، hd6، ehd1 و ehd3)، نشان داد که والدین تنها از نظر ژن¬های hd1، hd6 و ehd1 دارای پلی¬مورفیسم بودند. نتایج تجزیه ارتباط نشان داد که ژن hd1 در شرایط گرگان و زنجان به ترتیب 7/10 درصد و 1/21 درصد از تغییرات زمان خوشه¬دهی در جمعیت مورد مطالعه را توجیه کرد. ژن hd6 در جمعیت مورد مطالعه در شرایط آب و هوایی گرگان 5/5 درصد از تغییرات زمان خوشه¬دهی را توجیه کرد درحالی که اثر این ژن در شرایط آب و هوایی زنجان معنی¬دار نشد. ژن ehd1 در شرایط آب و هوایی گرگان و زنجان به ترتیب 68/10 و 05/3 درصد از تغییرات زمان خوشه¬دهی را توجیه کرد. بر اساس نتایج این تحقیق، می¬توان نتیجه¬گیری نمود که دو ژن hd1 و ehd1 در بالادست فلوریژن hd3a از ژن¬های موثر بر زمان خوشه¬دهی می¬باشند.