بررسی رابطه بین ساختار مالکیت و عدم کارایی سرمایه گذاری

حاکمیت شرکتی از ابعاد مختلف، مسائل مالی و عوامل اثرگذار بر وضعیت و ساختارمالی شرکت ها را تحتتأثیر قرار می دهد. هدف این تحقیق بررسی رابطه بین مکانیزم های ساختار مالکیت و عدم کارایی سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار است. در این تحقیق عدم کارایی سرمایه گذاری با استفاده از مدل بیدل و همکاران (2009) اندازه گیری شده است و درصد مالکیت بزرگ ترین سهامدار، درصد سهامداران نهادی فعال، درصد سهامداران نهادی غیر فعال، درصد سهامداران حقیقی و در صد مالکیت اعضای هیئت مدیره به عنوان مکانیزم های ساختار مالکیت در نظر گرفته شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده که بعد از حذف محدودیت ها به تعداد 289 شرکت طی دوره زمانی 1387 تا 1391?تعیین گردیده است. بعد از تهیه نمونه اولیه، نمونه آماری تعداد 60?شرکت طی 5 سال متوالی بهصورت تصادفی انتخاب گردیدکه تعداد 5 سال – شرکت به علت وجود شرایط خاص از نمونه حذف و نهایتاً تعداد 295 سال – شرکت مورد بررسی قرار گرفت. بعد از محاسبه متغیرهای وابسته با استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره و آزمون فرضیه ها با استفاده از رگرسیون لجستیک دودویی چندگانه، نتایج تحقیق بیانگر عدم رابطه مکانیزم های ساختار مالکیت با عدم کارایی سرمایه گذاری است. به این صورت که یافته های این تحقیق نشان می دهد: هیچ گونه رابطه معنی داری بین مکانیزم های ساختارمالکیت وعدم کارایی سرمایه گذاری وجود ندارد؛ البته در این تحقیق آثار متغیرهای جریان نقدی عملیاتی و اندازه شرکت نیز به عنوان متغیرهای کنترلی در نظر گرفته شده است.