بررسی اثرات احتمالی مصرف یونجه برروی بافت بیضه موش صحرایی

فیتواستروژن¬ها دارای اثرات متفاوت بر تولیدمثل در حیوانات اهلی می¬باشند. یونجه یکی از گیاهان فیتواستروژنی است که مصرف زیادی در دامداری¬ها دارد. با توجه به اینکه ابهامات زیادی در اثرات یونجه بر تولیدمثل وجود دارد بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثرات احتمالی یونجه بر روی بافت بیضه موش صحرایی بالغ بود. در این مطالعه 30 راس موش صحرایی بالغ نر به دو گروه شاهد و درمان تقسیم شدند و هر گروه به سه دسته 5 راسی تقسیم شد. به جیره¬ی گروه¬های درمان به ترتیب به مدت 30، 45 و60 روز یونجه اضافه شد. پس از آسان¬کشی موش¬¬ها، بیضه¬ی چپ آن¬ها خارج و بررسی¬های ماکروسکوپی و میکروسکوپی (هیستولوژی و هیستومتری) روی آن¬ها انجام گردید. در مطالعات ماکروسکوپی وزن، حجم و قطر بیضه موش¬های گروه¬های درمانی اول و دوم تفاوت معناداری با گروه¬های کنترل نداشتند اما در گروه درمانی سوم وزن و قطر بیضه افزایش معنادار و حجم افزایش غیرمعناداری نسبت به گروه¬های کنترل نشان دادند. طول بیضه¬ی گروه¬های درمانی اول و سوم تفاوت معناداری با گروه¬های کنترل نشان نداد اما در گروه درمانی دوم افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. در مطالعات هیستولوژی تفاوتی در ساختار سلول¬های رده¬ی اسپرماتوژنیک دیده نشد. در مطالعات هیستومتری تفاوت معناداری بین قطر لوله¬های منی ساز گروه¬های درمانی اول، دوم و سوم مشاهده نگردید و تعداد لوله¬های منی ساز گروه¬های درمانی اول و دوم تفاوت معناداری با گروه¬های کنترل نشان نداد اما یک کاهش غیرمعنادار در تعداد لوله¬های منی سازگروه درمانی سوم نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. تفاوت معناداری در تعداد سلول¬های سرتولی گروه¬های درمانی مشاهده نگردید. براساس نتایج حاصله تعداد سلول¬های اسپرماتوگونی، اسپرماتید ابتدایی ونهایی گروه¬ درمانی اول نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری نشان نداد اما تعداد سلول¬های اسپرماتوسیت اولیه و اسپرماتوزوئید افزایش معناداری نشان داد. تفاوت معناداری در تعداد سلول¬های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید ابتدایی، نهایی و اسپرماتوزوئید گروه¬های درمانی دوم و سوم با گروههای کنترل مشاهده نشد. تفاوت معناداری بین ضخامت دیواره¬ی لوله¬های اسپرم¬ساز گروه¬های درمانی اول و دوم نسبت به گروه¬های کنترل مشاهده نگردید اما یک افزایش غیرمعناداری در ضخامت دیواره¬ی لوله¬های اسپرم¬ساز گروه درمانی سوم نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. در مطالعه حاضر یک افزایش غیرمعنادار در گروه درمانی اول و کاهش غیرمعنادار در گروه¬های درمانی دوم و سوم در تعداد سلول¬های لیدیگ مشاهده گردید و نسبت پارانشیم به داربست بیضه در گروه¬های درمانی اول و دوم نسبت به گروه¬های کنترل افزایش غیرمعناداری نشان داد اما در گروه درمانی سوم در مقایسه با گروه کنترل یک کاهش غیرمعناداری مشاهده گردید. براساس نتایج به دست آمده استفاده از یونجه به عنوان ماده غذایی اصلی به مدت 30، 45 و 60 روز اثرات زیان¬باری بر ساختار ماکروسکوپی و میکروسکوپی بیضه موش¬های صحرایی نداشت بنابراین میتوان نتیجه گرفت که استفاده از یونجه به مدت 60 روز اثرات منفی بر باروری موش¬های نر ندارد.