مطالعه اسپکتروسکوپی برهم کنش بین dna تیموس گاوی و نورفلوکساسین با استفاده از روشهای کمومتریکس

نورفلوکساسین(nor) دارویی از نسل سوم عامل ضد باکتریایی فلوروکینولون است که به عنوان یکی از پر مصرف ترین داروهای فلوروکینولون در کاربردهای بالینی در نظر گرفته می شود. نورفلوکساسین به عنوان داروی ضد باکتریایی به طور موثر مانع از تکثیر dna می شود و معمولا در درمان بسیاری از عفونتها مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه خواص بیولوژیکی فلوروکینولونها بر بر هم کنش آنها با dna متمرکز شده است. بنابراین، دانستن نوع فعل و انفعالات بین دارو و dna، و چگونگی اتصال آنها می تواند بسیار مفید باشد. در این کار بر هم کنش بین nor و dna در شرایط شبه فیزیولوژیکی(بافر tris-hcl با 4/ 7 ph =) با استفاده از اسپکترو فلوریمتری و uv-vis مورد بررسی قرار گرفت. غلظت dna ثابت نگه داشته شد، mol l?1) 5-10×05/2( و غلظت های متفاوتی از نورفلوکساسین در محدوده ی غلظتی(mol l?15-10×2/4-0/0) به محلول اضافه شد. همچنین از نوترال رد به عنوان پروب فلورسانس استفاده شد. این فرایند توسط روشهای اسپکتروسکوپی ذکر شده مورد سنجش قرار گرفت. از روشهای کمومتریکس مدل سازی سخت برای آنالیز داده ها استفاده شد. برای انجام این کار از روش های نیوتن گوس- لونبرگ-مارکوات و جستجوی شبکه ای بهره گرفته شد. پس از بررسی قابلیت اطمینان روش های کمومتریکس پیشنهادی، از این روشها برای تجزیه و تحلیل داده های تجربی و به دست آوردن اطلاعات در مورد بر هم کنش بین dnaو nor استفاده شد. ثابت پیوند nor- dna، lmol-1 106×2/2 بدست آمد که نشان دهنده توافق کامل بین این دو روش بود. همچنین پروفایل ای طیفی و غلظتی گونه ها در نقطه تعادل بدست آمد. با توجه به تغییرات حاصل شده در موقعیت و شدت باند ها با اضافه کردن غلظت های افزایشی از nor به dna پیشنهاد شد که nor بصورت غیر اینتر کلیتیو به dna متصل شده است