اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل برن بر افزایش توانمندسازی روانشناختی شغلی و کاهش تعارض کار ـ خانواده

چکیده هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط متقابل برن بر افزایش توانمندی روانشناختی شغلی و کاهش تعارض کار ـ خانواده پرستاران بیمارستان امام سجاد (ع) بوده است.با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از بین پرستاران زن متاهل دارای فرزند با رعایت شرایط ورود به گروه تعداد 30 نفر انتخاب شد.این افراد به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند و سپس به روش تصادفی در یکی از گروه های آزمایش و دیگری کنترل گمارده شدند. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی « پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل » بود. برای اندازه گیری توانمندی روانشناختی شغلی و تعارض کار ـ خانواده اعضای نمونه از پرسشنامه های توانمندی روانشناختی شغلی اسپریتزر و تعارض کار ـ خانواده رستگار خالد استفاده شد. پس از اجرای پرسشنامه ها روی هر دو گروه کنترل و آزمایش ، اعضای گروه آزمایش در جلسات آموزشی تحلیل ارتباط متقابل به مدت 8 هفته ، هر جلسه به مدت 90 دقیقه شرکت کردند، اعضای گروه کنترل روند عادی بیمارستان را طی کردند ولی در جلسات آموزشی تحلیل ارتباط متقابل شرکت نداشتند.برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از اجرای پیش آزمون و پس آزمون از روش های آمار توصیفی ( نمایش اطلاعات دموگرافیک نمونه ) و روش های آمار استنباطی ( تحلیل کوواریانس با رعایت مفروضه ها) استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که آموزش تحلیل ارتباط متقابل ، توانمندی روانشناختی شغلی را در پرستاران افزایش و تعارض کار ـ خانواده را در آنها کاهش می دهد. کلید واژه ها: تحلیل ارتباط متقابل، توانمندی روانشناختی شغلی، تعارض کار ـ خانواده.