تأثیر مصرف حاد مکمل کافئین بر برخی شاخص های استرس اکسایشی متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی در مردان جوان ورزشکار

تاثیر مصرف حاد مکمل کافئین بر برخی شاخص¬های استرس اکسایشی پس از یک جلسه فعالیت مقاومتی در مردان ورزشکار چکیده هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی اثر مصرف حاد کافئین متعاقب یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی بر برخی شاخص¬¬های استرس اکسایشی و کوفتگی عضلانی تأخیری در مردان ورزشکار بود. به این منظور 18 نفر از دانشجویان پسر رشته¬ی تربیت بدنی (سن 25/1±22/21سال، قد 88/6±13/175 سانتی متر، وزن 10/7±22/69 کیلوگرم و شاخص تودة بدن 21/2±21/22 کیلوگرم بر مترمربع) داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی¬ها به صورت تصادفی در گروه دارونما (9n=) و کافئین (9n=) تقسیم شدند و یک ساعت قبل از فعالیت مقاومتی به صورت دو سو کور mg/kg 6 کافئین یا دارونما دریافت کردند. فعالیت مقاومتی شامل یک مرحله تمرین دایره¬ای در 5 ایستگاه و هر ایستگاه شامل 3 نوبت بود که هر نوبت با 75 درصد یک تکرار بیشینه در 8 تا 10 تکرار انجام شد. نمونه¬های خونی قبل از مصرف کافئین یا دارونما، بلافاصله بعد از فعالیت، 24 و 48 ساعت بعد از فعالیت و در حالت ناشتا جمع¬آوری شد. همچنین برای تعیین کوفتگی عضلانی تأخیری از پرسشنامه مک¬گیل استفاده شد. این پرسشنامه در 5 مرحله، شامل قبل از مصرف مکمل، بلافاصله بعد از فعالیت، 24، 48 و 72 ساعت بعد از فعالیت جمع¬آوری شد. برای مقایسه تغییر پارامتر¬ها در پاسخ به مکمل و ورزش در دو گروه از آزمون تی مستقل و برای مقایسه تغییرات درون گروهی داده¬ها از تحلیل واریانس مکرر (یک طرفه) و تعقیبی بونفرونی در سطح معنی¬داری 05/0p≤ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد تمرین مقاومتی باعث افزایش معنادار سطوح آنزیمی ck (013/0p=)، ldh (001/0p=)، ast (002/0p=) و doms (003/0p=) شد. اما این تغییرات در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل معنادار نبود. بر اساس یافته¬های پژوهش حاضر می¬توان نتیجه گرفت که احتمالاً مصرف mg/kg 6 کافئین قبل از انجام فعالیت مقاومتی نمی¬تواند موجب کاهش شاخص¬های استرس اکسایشی در سرم خون و ادراک درد عضلانی شود. واژگان کلیدی: استرس اکسایشی، کافئین، کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینو ترانسفراز