طراحی منظر پایانه های مسافربری شهری به عنوان مبادی معرف هویت شهری (نمونه موردی: طراحی منظر پایانه مسافربری مشهد)

امروزه با توجه به تغییر شکل حمل و نقل بین شهری، مفهوم ورودی شهر و نوع ادراک مسافر از ورودی نسبت به گذشته ها تغییر یافته، دروازه های ورود به شهر امروزه جای خود را به فرودگاهها، ایستگاههای راه آهن و پایانه های اتوبوس بین شهری، به عنوان آخرین سکانس ورود به شهر داده اند. نقشی که این مبادی در معرفی شهر به مسافر ایفا می کنند غیر قابل انکار است، به طوری که کیفیت آنها می تواند بر انگاره های مسافرین نسبت به شهر تاثیر مستقیم داشته باشد. بنابراین تدوین اصول و راهکارهای طراحی منظر مربوط به این مبادی همچون سایر مبادی ورودی یک شهر ضروری به نظر می رسد. در این پایان نامه با تاکید بر پایانه های اتوبوس مسافربری بین شهری و با فرض رعایت ضوابط طراحی مبادی ورودی شهر، سعی در ارائه راهکارها و الگوهایی در جهت مناسب سازی محیط و منظر پایانه ها به عنوان نقطه تاکید در مبادی ورودی شده است. ابعاد مورد بررسی در این تحقیق مولفه های عملکردی، سازمان فضایی، سازمان فعالیتی، سازمان فرهنگی- هویتی و سازمان محیط زیست بوده که براساس مطالعات کتابخانه ای انجام شده و بررسی نمونه های داخلی و خارجی، به مولفه های موثر در طراحی منظر این پایانه ها دست یافته شده است. با توجه به شرایط نامطلوب محیطی فضای پایانه مسافربری مشهد به عنوان یکی از مبادی ورودی این شهر و اثرات منفی آن بر انگاره های زائرین، و نقشی که طراحی محیط و منظر می تواند در ارتقای کیفی، بصری و عملکردی این فضا داشته باشد، با تحلیل و بکارگیری مولفه های تاثیرگذار موثر بر مطلوبیت منظر پایانه های مسافربری دست یافته شده در این پایان نامه، در پایانه مسافربری امام رضا(ع) مشهد و تحلیل الگوی تقاضای سفر و نیازسنجی مسافرین ورودی به این پایانه و بومی سازی مولفه های نام برده شده، سعی در ارائه راهکارهایی جهت بهبود این فضا به عنوان یکی از مبادی معرف هویت شهری مشهد شده است.