بررسی تأثیر بریس فانکشنال زانو بر سینماتیک و فعالیت عضلانی زانو در افراد دچار آسیب لیگامان متقاطع قدامی با استفاده از روشهای تصویربرداری و الکترومایوگرافی

پیشینه و اهداف: درمورد اثر بریس فانکشنال زانو و مکانیزم اثرگذاری آن به رغم استفاده گسترده اختلاف نظر وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر بریس فانکشنال زانو بر سینماتیک (دوبعدی و سه بعدی) زانو و فعالیت عضلات اطراف مفصل در افراد دچار آسیب acl است. به منظور بررسی سینماتیکی از روشهای تصویربرداری پزشکی استفاده می شود. شرکت کنندگان: 15 فرد دچار پارگی ایزوله acl روش: فلوروسکوپی دیجیتال حین انجام تمرین لانج (با و بدون بریس) از زانوی آسیب دیده افراد به عمل آمد. تصاویر سی تی اسکن هم از زانوی آسیب دیده تهیه شد. تحلیل سینماتیک دوبعدی: با استفاده از تصاویر فلوروسکوپی اثر بریس بر سینماتیک مفصل (موقعیت تیبیا و فمور نسبت به یکدیگر) در صفحه ساجیتال در زوایای ?0، ?15، ?30، ?45 و ?60 با تعقیب نقاط نشانه معین در فریمهای مختلف در حالت با و بدون بریس با یکدیگر مقایسه شد. تحلیل سینماتیک سه بعدی: با استفاده از تصاویر سی تی اسکن یک مدل سه بعدی از زانوی هر فرد در وضعیت استراحت تهیه شد. بر روی مدل سه بعدی فمور و تیبیا مختصات دو نقطه و یک راستا مشخص شد. بر روی تصاویر دوبعدی حاصل از فلوروسکوپی در هر فریم (در زوایای ?0، ?15، ?30، ?45 و ?60) نیز مختصات آن دونقطه و راستا در حالت با و بدون بریس مشخص شد و با استفاده از روش انطباق دوبعدی-سه بعدی استخوانهای تیبیا و فمور در هر فریم ردیابی دورانی شدند. الکترومیوگرافی: میانگین فعالیت عضلات واستوس داخلی/خارجی، همسترینگ داخلی/خارجی و گاستروکنمیوس داخلی/خارجی در دو حالت با و بدون بریس حین انجام حرکت لانج با یکدیگر مقایسه شد. نتایج تحلیل سینماتیک دوبعدی: مقایسه جابجایی قدامی تیبیا نسبت به فمور در حالت با و بدون بریس حین انجام حرکت لانج در هیچ یک از فازهای حرکت (فاز اکسنتریک و کانسنتریک) به جز در 60 درجه در فاز 1، تفاوت معناداری نشان نداد. تحلیل سینماتیک سه بعدی: در تحلیل سه بعدی میزان جابجایی قدامی-خلفی و واروس-والگوس با و بدون بریس تفاوت معناداری نداشت. استفاده از بریس در زوایای 45 درجه در فاز 1 (فاز اکسنتریک) و 30 درجه فاز 2 (فاز کانسنتریک) حرکت لانج، چرخش داخلی تیبیا را کاهش داد (p به ترتیب 045/0 و 001/0). الکترومیوگرافی: میانگین فعالیت عضله گاستروکنمیوس داخلی با بریس در فاز 1 (006/0p=) و 2 (028/0p=) حرکت لانج کمتر بود. میانگین فعالیت سایر عضلات تحت تاثیر استفاده از بریس قرار نگرفت. نتیجه گیری: مطالعات پیشین یکی از مشکلات افراد دچار پارگی acl را افزایش چرخش داخلی تیبیا گزارش کرده اند. با توجه به این امر کاهش چرخش داخلی توسط بریس می تواند تاثیر مثبتی تلقی شود. این امر می تواند عامل احتمالی کاهش فعالیت گاستروکنمیوس داخلی به عنوان کنترل کننده چرخش داخلی تیبیا باشد. در صورتی که برای گاستروکنمیوس نقش پایدارسازی در مفصل در نظر گرفته شود کاهش فعالیت این عضله می تواند نمایانگر اثر مکانیکی بریس و کاهش نیاز به فعالیت عضلانی باشد.