مقایسه یادگیری تلفیقی و آموزش حضوری بر خلاقیت و تفکر انتقادی دانش آموزان پایه دوم متوسطه شهرستان قدس

این پژوهش به منظور مقایسه اثربخشی یادگیری تلفیقی با آموزش حضوری بر خلاقیت و تفکر انتقادی دانش آموزان پایه ی دوم دوره اول متوسطه شهرستان قدس صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان پسر پایه ی دوم دوره اول متوسطه شهرستان قدس که در سال تحصیلی 92-1391 مشغول به تحصیل بودند. به منظور انتخاب نمونه آماری، از روش تصادفی ساده با استفاده از گروههای در دسترس استفاده شد. بدین ترتیب مدرسه شاهد شهید مرتضوی که مجهز به امکانات لازم جهت اجرای یادگیری تلفیقی بود انتخاب، و با روش تصادفی از میان کلاسهای پایه دوم، کلاس 1/2 به عنوان گروه آزمایش و کلاس 3/2 به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، آزمون خلاقیت عابدی و تفکر انتقادی کالیفرنیا بود. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد، سپس گروه آزمایشی یک نیمسال تحصیلی با روش یادگیری تلفیقی و گروه کنترل با روش حضوری آموزش دیدند. پس از یک نیمسال از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده های حاصل از اجرای پیش آزمون و پس آزمون، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (manova) برای نمرات اختلافی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد، یادگیری تلفیقی در مقایسه با روش حضوری بر افزایش خلاقیت، تفکر انتقادی و مولفه های سیالی، بسط، ابتکار، تحلیل، و استنباط اثربخشی بیشتری دارد، ولی تفاوت معناداری بین یادگیری تلفیقی با آموزش حضوری در مولفه های انعطاف پذیری و ارزشیابی وجود ندارد.