رابطه بین سرمایه اجتماعی و توانمندسازی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی شیراز

پژوهش حاضر به رابطه بین سرمایه اجتماعی و توانمند سازی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز پرداخته است. سرمایه اجتماعی براساس مدل ناهاپیت و قوشال در سه بعد شناختی، رابطه ای، ساختاری مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. نمونه آماری این پژوهش شامل 202 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز بوده که به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار تحقیق حاضر پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و قوشال (1998) با ضریب آلفا کرونباخ 780/0 و پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر (1995) با ضریب آلفای کرونباخ 855/0 بوده است. این پژوهش دارای 1 فرضیه اصلی و 6 فرضیه فرعی است. به منظور بررسی فرضیات پژوهش از رگرسیون دو متغیره استفاده شده است که نتایج حاکی از وجود رابطه بین تمامی مولفه های سرمایه اجتماعی با توانمندسازی است. نتایج نشان می دهد که بعد ساختاری بیشترین تأثیر را در توانمند سازی نشان داده است. همچنین در تحقیق به منظور بررسی تفاوت بین سابقه خدمت و توانمندسازی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید که نتایج نشان داد بین سابقه خدمت و توانمندسازی رابطه وجود دارد و به منظور بررسی تفاوت بین جنسیت کارکنان و توانمندسازی از آزمون t استفاده گردید که نتایج حاصل نشان داد بین زنان و مردان در دانشگاه علوم پزشکی تفاوت وجود ندارد. و به منظور بررسی تفاوت بین سطح تحصیلات و توانمندسازی از آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده گردید که نتایج نشان داد که بین مدرک تحصیلی و توانمندسازی تفاوت وجود ندارد.