بررسی تغییرات الکترورتینوگرام در افراد مبتلا به دیپلوپیادر پلی کلینیک قدس تهران طی سال های 89-90

مقدمه : دیپلوپیا یکی از تظاهرات شایع بسیاری ازبیماری ها از جمله میاستنی گراویس.تومورهای مغزی.انوریسم ومولتیپل اسکلروزیس است الکترورتینوگرافی یکی از ازمون های الکتروفیزیولوژیک است که اجازه بررسی شبکیه را میدهد.دیپلوپیا 2 نوع تک چشمی ودوچشمی دارد دوبینی تک چشمی که تنها در یک چشم است وحتی زمانی که چشم دیگر بسته است ادامه می یابد .دوبینی دوچشمی که در ان چشم ها راستای خود را از دست می دهند وزمانی که یک چشم بسته شود متوقف می شود. اهداف :این مطالعه با هدف بررسی تغییرات الکترورتینوگرام در افراد مبتلا به دیپلوپیا در پلی کلینیک قدس تهران طی سال های 89 و 90 انجام شده است روش تحقیق :این مطالعه بررسی توصیفی تحلیلی مقطعی است که حجم نمونه شامل دوگروه 50 نفری که یک گروه مبتلا به دیپلوپیا ویک گروه ازبین مراجعین به کلینیک که مشکل خاصی نداشتندوسالم بودندونحوه انتخاب افراد به صورت در دسترس وجمع اوری داده ها با استفاده ازچک لیست وبه صورت میدانی بود.هدف این مطالعه تعیین فراوانی اختلال عملکرد شبکیه درافراد مبتلا به دیپلوپیا به وسیله الکترورتینوگرام بودومتغییرهای مورد بررسی شامل ولتاژوزمان تاخیروگروه موردمطالعه(موردوشاهد)بود. بحث و نتایج: میانگین زمان تاخیر در افراد مبتلا به دیپلوپیا 527/14 72/68 میلی سکند و در گروه شاهد 520/1 32/43 میلی‏سکند بود که تفاوت آماری معناداری را براساس آزمون تی‏ مستقل بین دو گروه نشان می‏دهد. میانگین ولتاژ در افراد مبتلا به دیپلوپیا 433/13 96/101 میکروولت و در گروه شاهد 788/15 56/100 میکروولت بود که تفاوت آماری معناداری را براساس آزمون تی مستقل بین دو گروه نشان نمی‏دهد. نتایج : حاصل نشان می دهد که افزایش درزمان تاخیر موج درالکترورتینوگرام نشان دهنده تغییرات اولیه دژنراسیون درلایه های شبکیه از جمله فتورسپتورهاوسلول های دوقطبی ومولر است اما میانگین ولتاژدوگروه مشابه بودند