تاثیرات سطوح مختلف نیتروژن و ازتوباکتر، ورمی کمپوست و تنش خشکی بر رشد گیاه شوید

به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن و ازتوباکتر، ورمی کمپوست وتنش خشکی بر شاخص های رشد و غلظت عناصر اندام های هوایی و ریشه در گیاه دارویی شوید، آزمایشی گلخانه ای با 36 تیمار و سه تکرار، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه ی گروه خاکشناسی دانشگاه زنجان به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی شامل ترکیب فاکتوریل چهار سطح نیتروژن(صفر، تلقیح با ازتوباکتر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار)، سه سطح ورمی کمپوست( صفر، پنج و ده درصد وزنی) وسه سطح تنش خشکی(ظرفیت زراعی،80? ظرفیت زراعی و60? ظرفیت زراعی) بودند که به خاک جعبه های 15 کیلوگرمی اعمال گردیدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی منجر به کاهش وزن تر وخشک اندام های هوایی و ریشه و عملکرد اسانس شد ولی افزایش درصد اسانس را به همراه داشت. تنش خشکی همچنین موجب کاهش غلظت نیتروژن ریشه و فسفر و کلسیم و منگنز و روی و مس و کادمیوم و سرب اندام های هوایی و ریشه و افزایش غلظت نیتروژن اندام های هوایی و پتاسیم و منیزیم و آهن اندام های هوایی و ریشه گردید. کاربرد ازتوباکتر موجب افزایش وزن تر و خشک ریشه و درصد اسانس و عملکرد اسانس شد. ازتوباکتر همچنین منجر به افزایش غلظت نیتروژن و فسفر و پتاسیم و کلسیم و منیزیم و آهن و منگنز و روی و کاهش غلظت مس و کادمیوم و سرب شد. کاربرد ورمی کمپوست نیز در گیاه شوید موجب افزایش وزن تر و خشک اندام های هوایی و ریشه و درصد و عملکرد اسانس شد. به طور کلی تنش خشکی منجر به کاهش تولید ماده ی خشک و بهم زدن تعادل یونی شد. اما نتایج نشان داد که کاربرد ورمی کمپوست و ازتو باکتر در کاهش اثر سوء تنش خشکی در گیاه دارویی شوید موثر بود.