تاثیر تمرینات اصلاحی جامع بر ناهنجاری کیفوز وضعیتی و موقعیت سه بعدی مرکز ثقل سر وتنه

هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرینات اصلاحی جامع بر ناهنجاری کیفوز وضعیتی و موقعیت سه بعدی مرکز ثقل اندام سر و تنه بود. تعداد 12 نفر دانش آموز پسر دبیرستان های شهرستان سبزوار در رده سنی 18-15 سال و زاویه کیفوز (°3/6) °7/44 انتخاب شدند. پس از کسب رضایت نامه کتبی، اندازه های آنتروپومتریکی، زاویه انحنای کیفوز، موقعیت سه بعدی مرکز ثقل سر و تنه، راستای تنه در سطوح ساجیتال و فرونتال، و تیلت قدامی لگن آزمودنی ها محاسبه شدند (پیش آزمون). سپس، آزمودنی ها برای مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) به اجرای تمرینات اصلاحی جامع پرداختند. برنامه تمرینی در هر جلسه شامل 10 دقیقه گرم کردن عمومی، بین30 الی 70 دقیقه برنامه تمرینی اصلی و 5 دقیقه سرد کردن بود. پس از اتمام دوره تمرینی، شاخص فوق در آزمودنی ها دوباره محاسبه شدند (پس آزمون). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t وابسته (05/0= ?) انجام شد. نتایج نشان داد که تمرینات اصلاحی جامع موجب کاهش معنی دار 4/12 درجه ای زاویه کیفوز وضعیتی آزمودنی ها گردید (001/0 = p). همچنین، این تمرینات فاصله بین مرکز ثقل سر و تنه تا انتهای فوقانی اندام (نقطه میانی بین دو مفصل ران) را در راستای قدامی-خلفی به مقدار 1 سانتی متر کاهش داد (042/0 = p). تیلت قدامی لگن نیز به مقدار 5/2 درجه افزایش یافت (045/0 =p). این تغییرات موجب بهبود وضعیت قامتی اندام سر و تنه در سطح ساجیتال شده که در نتیجه آن فعالیت عضلات اکستنسور آنها کاهش می یابد. چون در تمرینات اصلاحی جامع علاوه بر موضع درگیر به اصلاح وضعیت قامتی اندام ها و مفاصل مجاور آن نیز توجه می شود، این شیوه تمرینی را می توان به عنوان روشی موثر در اصلاح کیفوز وضعیتی بکار برد.