بررسی میزان اجرای شاخص های کلاسهای سازنده گرا در واحد اصول وروش تدریس زبان انگلیسی دانشگاه قم

در نتیجه پیشرفتهای عظیم و گسترده در حیطه آموزش و یادگیری زبان، فعالیتهای آموزشی غالباً در معرض تحولاتی عظیم قرار می گیرند. در این راستا فعالیتهای زبان تغییر یافته و نقش یادگیرنده و معلم مورد بازبینی قرار گرفته است. مکتب سازنده گرایی یکی از پیشرفتهای اخیر در حوزه آموزش و یادگیری مخصوصاً آموزش و یادگیری زبان محسوب می شود. این مکتب یکی از مرجع های اصلی در آموزش محسوب می شود، اگر چه استنباط های متعددی از آن صورت گرفته است که از آن جمله می توان به تئوری یادگیری، دیدگاه فلسفی در زمینه دانش بشری و رویکرد پژوهش اجتماعی اشاره کرد. این مکتب ابعاد مختلف آموزش را تحت الشعاع قرار داده است که عبارتند از: نقش دانشجویان و معلمان در کلاس، فعالیتعای یادگیری و استراتژیهای ارزیابی. این پژوهش در صدد است تا به بررسی میزان اجرای شاخص های کلاس های سازنده گرا در واحد اصول و روش تدریس زبان انگلیسی در مقطع کارشناسی واحد ادبیات زبان انگلیسی دانشگاه سراسری قم بپردازد. به این منظور 150 نفر از دانشجویان کارشناسی واحد ادبیات زبان انگلیسی این دانشگاه گزینش شده اند. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، ارائه پرسشنامه شاخصهای کلاسهای سازنده گرا به این دانشجویان بوده است. نتایج داده های بدست آمده از پرسشنامه مذکور حاکی از آن است که بر طبق دیدگاه اکثریت این دانشجویان، شاخص های کلاس های سازنده گرا در واحد اصول و روش تدریس زبان انگلیسی این دانشگاه در اغلب اوقات اجرا می شود. نهایتاً محقق به این نتیجه گیری نیز دست یافت که اکثریت دانشجویان فوق الذکر نسبت به یادگیری و آموزش زبان دیدگاه انسان گرا دارند. کلمات کلیدی: مکتب سازنده گرایی، شاخص های سازنده گرایی، شاخص های کلاس های سازنده گرا، رویکرد سازنده گرا، یادگیری و آموزش در چهارچوب مفاهیم سازنده گرا.