بررسی رابطه سبک های تفکر وشیوه های فرزندپروری با خودکارآمدی تحصیلی

هدف: هدف این پژوهش،تعیینرابطه بین سبک های تفکر، شیوه های فرزندپروری والدین باخودکارآمدی تحصیلی دانش-آموزان دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی91بود. روش:روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. متغیرهای پیش بین سبکهای تفکر و شیوه های فرزندپروری والدین و متغیر ملاک پژوهش، خودکارآمدی تحصیلی است. جامعه آماری پژوهش 10558 ونمونه آماری 364 نفربوده که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند.برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسش نامه سبک های تفکر، شیوه های فرزندپروری شیفر، پرسش نامه خودکارآمدی تحصیلی(mjses ) استفاده شد.برای آزمون فرضیه وسوال های پژوهشی بعد از بررسی پیش فرض های کلی واختصاصی از روش های آماری ضریب همبستگی، تحلیل واریانس یکطرفه، t مستقل ورگرسیون به روش همزمان استفاده شد. نتیجه گیری : نتایج پژوهش نشان داد که سبک های تفکر نمی تواند پیش بینی کننده خودکارآمدی تحصیلی باشد. ولی شیوه های فرزندپروری می توانند پیش بینی کننده خودکارآمدی تحصیلی باشند. یافته های سوال اول پژوهش نشان دادکه خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان باتوجه به منطقه تحصیل، جنسیت ورشته تحصیلی آنها متفاوت نیست. همچنین بین سبک های تفکر دانش آموزان با توجه به منطقه تحصیل، جنسیت ورشته تحصیلی تفاوتی وجود ندارد. با توجه به نتایج بین عملکرد دانش آموزان بالای شهر وپایین شهر در شیوه فرزندپروری والدین تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی بین پسران ودختران در نوع شیوه فرزندپروری والدین تفاوت معناداری وجود دارد.