بررسی تاثیر ادراک رهبری اصیل بر رفتار شهروندی سازمانی از طریق سرمایه روان شناختی در میان اعضای هیات علمی دانشگاه های خرم آباد

رهبران نقش برجسته ای در تداوم حیات،بالندگی و حتی زوال سازمان ها دارند. آنها با حمایت از رفتارهای سازنده و نیز سرمایه گذاری های مطلوب، بالندگی و پویایی سازمان را تداوم خواهند بخشید. همچنین این باور وجود دارد که رفتارهای فرانقش و شهروندی سازمانی به لحاظ حمایت از افراد و سازمان و سرمایه روان شناختی به دلیل مزیت رقابتی خود عملکرد سازمانی را اثربخش تر نمایند. در این میان رهبران اصیل بواسطه ویژگی های منحصر به فردشان تاثیر به سزایی بر سرمایه گذاری های رقابتی و ترویج رفتارهای فرانقش خواهند داشت. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ادراک رهبری اصیل بر رفتارشهروندی سازمانی از طریق سرمایه روان شناختی در میان اعضای هیات علمی دانشگاه های خرم آباد انجام شد . روش پژوهش همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی شاغل در دانشگاه های خرم آباد به تعداد 560 نفر بود، که از این تعداد 270 نفر متناسب با حجم جامعه به عنوان نمونه پژوهش به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. به منظور اندازه گیری سازه رهبری اصیل از پرسشنامه 16 سوالی وولمبوا و همکاران ( 2008) استفاده شد. از پرسشنامه 24 سوالی سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007) برای سنجش سرمایه روان شناختی استفاده گردید. به منظور آزمون رفتار شهروندی سازمانی از پرسشنامه 16 سوالی خود اظهاری رفتار شهروندی سازمانی لی و آلن (2002)استفاده شد. پس از بومی سازی ابزار، روایی محتوایی هر پرسشنامه به تائید متخصصین رسید و با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ پایایی پرسشنامه ها مورد سنجش قرار گرفت که به ترتیب ضریب پایایی پرسشنامه رهبری اصیل 95/0 ، ضریب پایایی پرسشنامه سرمایه روان شناختی 88/0 و ضریب پایایی پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی در هردو بعد 84/0 به دست آمد. سرانجام به کمک نرم افزارهای spss و amos داده ها تجزیه و تحلیل و نتایج زیر حاصل گردید: رهبری اصیل به طور مستقیم و غیر مستقیم بر رفتارهای شهروندی سازمانی تاثیر گذار است، البته تاثیر غیر مستقیم رهبری اصیل بر هر دو بعد رفتار شهروندی سازمانی بیشتر از تاثیر مستقیم آن بر ابعاد رفتار شهروندی سازمانی معطوف به افراد با ضریب تاثیر 13/0 و رفتار شهروندی سازمانی معطوف به سازمان با ضریب تاثیر 20/0 است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد ادراک رهبری اصیل زنان و مردان متفاوت نیست اما میزان سرمایه روان شناختی و رفتار شهروندی سازمانی مردان بیشتر از زنان می باشد. سطح ادراک رهبری اصیل، میزان سرمایه روان شناختی و رفتار شهروندی سازمانی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در بین دانشگاه های مورد مطالعه پائین تر است. در نهایت مشاهده گردید مرتبه علمی اعضای هیات علمی در ادراک رهبری اصیل، میزان سرمایه روان شناختی و رفتار شهروندی سازمانی آنان تاثیر گذار نمی باشد. در نتیجه می توان گفت رفتار شهروندی دانشگاهی برایند تاثیر مستقیم و غیر مستقیم ادراک رهبری اصیل بوده و آثار غیر مستقیم آن از طریق میانجی گری سرمایه روان شناختی بارزتر است. بدین ترتیب می توان نقش رهبری اصیل را هم در تولید سرمایه روان شناختی و هم در بروز رفتارهای شهروندی مطعوف به همکاران و دانشگاه مشاهده نمود. لذا نتایج پژوهش حاضر می تواند پیشنهادی جهت کاربست رویکردهای مثبت گرا در رهبری و گرایش به سمت سرمایه های غیرملموس در جامعه مورد مطالعه و سایر دانشگاه های کشور باشد تا در این راستا رفتار شهروندی دانشگاهی گسترش یابد.