مدل سازی مکان مند-زمان مند تغییرات کاربری اراضی (مطالعه موردی: منطقه کیانپارس کلان شهر اهواز)

با گذشت زمان و توسعه روز افزون رواج شهرنشینی و هم چنین بالا رفتن سطح توقعات مردم از زندگی های امروزی، بالتبع ساختارهای شهری که بستر زندگی افراد می باشد، می بایست دست خوش تغییراتی گردد که جواب گوی نیازهای مردم در تعامل با شهر ها باشد. این تغییرات به دلیل رغبت زیاد مردم به سمت زندگی در کلان شهرها به مراتب بیشتر از دیگر شهرهاست. طراحان و مدیران شهری اگر قرار باشد در آینده با مشکلی در زمینه طراحی های خود در گسترش شهرها برخورد نکنند می بایست با شناخت تغییرات کاربری ها در دوره های قبلی منطقه به یک مدل جامع از تغییرات منطقه دسترسی داشته باشند. در این تحقیق سعی بر آن ست با بررسی تغییرات کاربری در منطقه کیانپارس اهواز که بنا به تفکر عمومی مهم ترین منطقه از نظر سرمایه¬گذاری در کلان شهر اهواز می باشد به مدلی برای تغییرات کاربری اراضی با استفاده از سیستم های اطلاعات مکانی زمان مند برای این منطقه دست یافت. برای دست یافتن به این مدل از تغییرات رخ داده در پارسل های این منطقه طی دوره سی سال گذشته با استفاده از داده های زمانی برداشت شده استفاده گردیده است. برای داده های این پایان نامه از نقشه های موجود در اداره ثبت اسناد و املاک و هم چنین نقشه های موجود در مدیریت نقشه برداری شهرستان اهواز بعنوان پایه مکانی و از داده های جمع آوری شده به روش پرسش¬نامه ای بعنوان داده های زمانی و توصیفی این پایان نامه استفاده شده است. این داده ها در نرم افزار arcmap با هم تلفیق شده و نتایج آتی حاصل گردیده است نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که تغییرات کاربری در این منطقه در بازه های زمانی برداشت شده دارای شتاب های متفاوتی بوده و از تغییرات یکنواختی برخوردار نبوده است.و همچنین بیشترین تغییرات کاربری در بازه سی ساله برداشت شده مربوط به کاربری بایر با 43/03% از تغییرات کل منطقه در بازه مورد نظر می باشد.