مقایسه نیمرخ ساختاری در پیشکسوتان فوتبالیست، والیبالیست و افراد غیر ورزشکار

این پژوهش افراد میانسال 60-45 ساله بودند. 30 پیشکسوت فوتبالیست (سن: 91/3 ± 52/52، قد: 63/ 6 ± 73/168، وزن: 77/10 ± 53/76 و 65/4 ± 79/26) و30 پیشکسوت والیبالیست (سن: 06/6 ± 53، قد: 72/5 ± 33/184، وزن: 8/11 ± 25/79 و 23/6 ± 4/23) و 30 غیرورزشکار (سن: 88/4 ± 9/52، قد: 01/17 ± 36/167، وزن: 86/20 ± 93/84 و 34/7 ± 45/30) نیز به صورت غیر تصادفی هدف دار از جامعه در دسترس انتخاب شدند. جهت ارزیابی ناهنجاری های سر به جلو و شانه گرد از نمای جانبی، کج گردنی و شانه نابرابر از نمای قدامی، توسط دوربین دیجیتال عکس برداری و با نرم افزار اتوکد زوایای مورد نظر بدست آمد. جهت ارزیابی زاویه کایفوز و لوردوز از اسپاینال موس و برای زانوی ضربدری و زانوی پرانتزی از کولیس استفاده شد، زاویه q و هایپراکستنشن زانو با گونیامتر، انحراف جانبی لگن با شیب سنج و افت ناوی با خط کش بدست آمد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه(anova) و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنی داری (05/0p<) صورت گرفت. نتایج آماری نشان داد که زاویه سر به جلو فوتبالیست ها کمتر از والیبالیست ها و غیرورزشکاران بود(001/0p<). شانه گرد در والیبالیست ها به صورت معنی داری بیشتر از دیگر گروه ها بود(001/0p=). شانه نابرابر نیز در والیبالیست ها بیشتر از سایر گروه ها بود(001/0p=). زاویه کایفوز در غیرورزشکاران و فوتبالیست ها به صورت معنی داری کمتر از والیبالیست ها بود(001/0p=). زاویه لوردوز در بین فوتبالیست ها از دیگر گروه ها بیشتر بود(001/0p=). زاویه q فوتبالیست ها از غیرورزشکاران و والیبالیست ها کمتر بود(002/0p=). بیشترین میزان زانوی پرانتزی مربوط به فوتبالیست ها بود(001/0p=). زاویه هایپر اکستنشن غیرورزشکاران از سایر گروه ها بیشتر بود(021/0p=). بین کج گردنی،انحراف جانبی لگن، زانوی ضربدری و افت ناوی بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر می توان گفت که عوامل نیمرخ ساختاری در ورزشکاران می تواند تحت تاثیر نوع رشته ورزشی قرار گیرد. لذا توجه بیشتر به برنامه های پیشگیرانه و تمرین درمانی جهت اصلاح و بهبود وضعیت بدنی در ورزشکاران ضروری به نظر می رسد.