اثر تعاملی یک دوره تمرین مقاومتی و مصرف چای سبز بر مقادیر استراحتی فشار خون، ضربان قلب و هزینه اکسیژن میوکارد زنان میانسال تمرین نکرده با فشار خون بالا

زمینه و هدف: بیماری فشار خون از مهم ترین عوامل گسترش بیماری های قلبی عروقی است. کاهش فشار خون و پیشگیری از ابتلا به بیماری فشار خون، در گام نخست با تغییر و اصلاح سبک زندگی حاصل می شود. تمرین مقاومتی و چای سبز 2 عاملی هستند که ممکن است اثرات مطلوبی بر فشار خون (bp) داشته باشند. بر این اساس، هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر مصرف چای سبز و انجام تمرین مقاومتی بر فشار خون، ضربان قلب (hr) و هزینه اکسیژن میوکارد (rpp) استراحتی در افراد با فشار خون بالا بود. روش کار: 30 زن تمرین نکرده با فشار خون بالا (39/6 ± 66/46 سال؛ 52/2 ± 53/167 سانتی متر؛ 71/7 ± 69 کیلوگرم؛ 41/4 ± 57/24 کیلوگرم بر متر مربع) در این پژوهش شرکت کرده و بصورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: چای سبز و تمرین مقاومتی (gr؛ 8 نفر)، تمرین مقاومتی (rt؛ 8 نفر)، چای سبز (gt؛ 7 نفر)، و کنترل (c؛ 7 نفر). آزمودنی ها روزانه 2 عدد کپسول پودر چای سبز و یا دارونما را صبح و شب مصرف کرده و علاوه بر آن، گروه های gr و rt دو جلسه در هفته به تمرین مقاومتی دایره ای (2 دور 6 حرکتی با 50 درصد 1rm و 10 تکرار) پرداختند. 48 ساعت قبل و بعد از دوره، bp و hr استراحتی بیماران اندازه گیری و rpp برآورد شد. نتایج با استفاده از آزمون t وابسته و آزمون anova یک طرفه با آزمون تعقیقبیbonferroni تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: فشار خون سیستولی (sbp) و میانگین فشار شریانی (map) در گروه های gr و rt کاهش معناداری داشت (05/0>p). همچنین، کاهش معناداری در sbp گروه gt رخ داد. در فشار خون دیاستولی و hr گروه های پژوهش تغییر معناداری مشاهده نشد. گروه های gr و rt در هیچ یک از متغیرهای اندازه گیری شده اختلاف معناداری با یکدیگر نداشتند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین مقاومتی و چای سبز می توانند اثرات مطلوبی بر bp و rpp استراحتی افراد با فشار خون بالا داشته باشند. همچنین، نتایج بیان می کند که اثر 6 هفته ای تمرین مقاومتی بر متغیرهای مذکور نسبت به چای سبز بیشتر بوده و تعامل این دو عامل با یکدیگر نتوانسته فواید همودینامیکی بیشتری را در مقایسه با تمرین مقاومتی صرف ایجاد کند. واژه های کلیدی: