بررسی بالینی اثرات حفاظتی آب انار در برابر ایسکمی و رپرفوزیون میوکارد

بیماری ایسکمیک قلب یا حمله ی قلبی بزرگترین علت مرگ و میر در جهان است. این بیماری شایع ترین بیماری قلبی در تمام دنیا محسوب می شود و مشکلات بسیاری را برای بیماران و هزینه های بالایی را برای جامعه به دنبال دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی بالینی اثرات حفاظتی آب انار در برابر ایسکمی و رپرفوزیون میوکارد بود. در طی این مطالعه 100 نفر از بیمارانی که با تشخیص سندرم کرونری حاد و انفارکتوس میوکارد در بخش اورژانس قلب بیمارستان قائم شهر مشهد بستری شده بودند به طور تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. افراد گروه آزمون در طی مدت بستری که معمولا پنج روز به طول می انجامید، روزانه یک لیوان آب انار (220 میلی لیتر) دریافت می کردند. افراد گروه شاهد مشابه گروه آزمون بودند، با این تفاوت که به جای آب انار، یک لیوان آب آشامیدنی دریافت می کردند. در طی مدت بستری فشار خون، ضربان قلب، قند خون ناشتا و شدت، طول مدت و دفعات آنژین صدری بیماران به صورت روزانه ثبت می شد. به علاوه سطوح سرمی مالون دی آلدئید، تروپونین، پروتئین فاز حاد، اینترلوکین6 و فاکتور نکروز تومور نوع آلفا نیز در روز آخر بستری مورد ارزیابی قرار گرفتند. آب انار موجب کاهش معنی دار شدت، طول مدت و دفعات آنژین صدری و همچنین سطوح سرمی مالون دی آلدئید و تروپونین گردید. اما بر روی سایر پارامترهای مورد مطالعه بی تأثیر بود. نتایج این مطالعه اثرات حفاظتی ارزشمندی برای آب انار در برابر آسیب ایسکمی و رپرفوزیون میوکارد پیشنهاد می کند. لااقل بخشی از این تاًثیر به ویژگی های آنتی اکسیدان آب انار مربوط می شود.