طراحی فضاهای عمومی شهری براساس معیارهای موثر در بهبود سلامت روانی (نمونه موردی: محدوده مابین فلکه اول و دوم صادقیه)

رشد روزافزون بیماریهای جسمی و روانی بر اثر پیامدهای نامطلوب رشد و پیشرفت تکنولوژی و گسترش بی رویه شهرها، موجب شده که طی دو دهه اخیر توجه به سلامت در دستور کار بسیاری از کشورها قرار گیرد . این توجه به ابعاد جسمانی و روانی قابل تقسیم است که در این پژوهش به بعد روانی آن پرداخته شده است. از اقدامات مهم و ضروری برای تامین سلامت روانی در فضاهای شهری،خلق فضاهایی است که متناسب با نیازهای استفاده کنندگان بوده و عوامل تشدید کننده تنش در آنها به حداقل ممکن برسد . لذا در این پژوهش سعی شده تا با بررسی عوامل استرس زا در فضاهای شهری بعنوان مهمترین و اولین عامل موثر بر سلامت روانی و ارائه راهکارهایی برای حذف آنها بتوان موجبات آرامش افراد را در شهر فراهم نمود. در این راستا عوامل استرس زا در ارتباط با مردم،اتومبیلها و محیط طبیعی و مصنوع در فضای شهری مورد بررسی قرار گرفته است . بر این اساس مهمترین عوامل: ازدحام و برهم خوردن حریم خصوصی ، وجود آلودگیهای ناشی از اتومبیل ،ترافیک شهری ،تداخل سواره و پیاده و بروز تصادف، عدم آسایش اقلیمی ، عدم احساس کنترل و تسلط بر فضا، عدم احساس ایمنی و امنیت ،عدم آسایش اقلیمی و نبود حس تعلق در فضاهای شهری می باشند که در محدوده مورد مطالعه(بلوار شهدای صادقیه) این عوامل از طریق پرسشنامه و مصاحبه عمیق با مخاطبین و ارزیابی تخصصی مورد بررسی قرار گرفته اند .با توجه به نتایج حاصله ، راهکارها و معیارهایی در جهت رفع آنها پیشنهاد گردیده همچون غلبه بافت نرم بر بافت سخت و افزایش حضور پوشش گیاهی، توجه به ویژگیهای اقلیمی ،رفع آلودگیها، بکارگیری تمامی حواسدر جهت تسهیل ادراک، کاربرد فرمها و عناصر آرامش بخش ، تمهیداتی برای کاهش وقوع جرم، تفکیک سواره و پیاده و افزایش خوانایی و وضوح .