بررسی و بازآفرینی داستان های روایی فارسی به عنوان منابع آموزشی برای کلاس های آموزش زبان انگلیسی یه عنوان زبان خارجی

محتوای درسی کلاس های زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در ایران به مواد آموزشی وارداتی محدود می شود و تعداد منابع آموزش زبان انگلیسی خلق شده در ایران برای زبان آموزان ایرانی نیز محدود است. در این پژوهش متن های روایی انگلیسی برگرفته از آثار کلاسیک ادبیات فارسی) مثنوی معنوی و شاهنامه( به عنوان منابع تکمیلی برای زبان آموزان در سطوح متوسطه و بالاتراز متوسطه تدوین و پیشنهاد داده شده اند. این پژوهش کیفی در دو مرحله انجام شده است. نخست اینکه گزارشی از فرایند تهیه متنهای روایی انگلیسی ارائه داده شده است. فرایند تهیه متن ها سه مرحله گزینش داستان ها، گزینش برگردان های انگلیسی، و باز نویسی متن ها را شامل می شود. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که چگونه مطالعات، جست و جو ها و تاملات مدرس به او در پیدا کردن معیار برای انتخاب داستان ها و برگردان هایشان کمک می کند. فرایندی که متن های انگلیسی طی کرده تا برای کلاس های زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی مناسب شوند نیز توضیح داده شده است. علاوه بر آن دیدگاه یک گروه از مدرسان زبان انگلیسی نسبت به ادغام داستان های فارسی درکلاس های زبان انگلیسی بررسی شده است. ده مدرس زبان با تجارب مختلف در تدریس زبان انگلیسی در مصاحبه های نیمه ساختار یافته شرکت کردند. تحلیل داده ها که از روش تحلیل محتوایی کیفی انجام شد نشانگر نوعی تناقض بود. در حالیکه برخی مدرسان دیدگاه مثبتی نسبت به زبان ادبی، محتوای غنی و زمینه آشنای داستان های فارسی داشتند; برخی دیگر تردیدهایی نسبت به استفاده از داستان های فارسی به خاطر زبان پیچیده و احتمالا نادرست متن های غیر انگلیسی، عدم علاقه زبان آموزان، و نامانوس بودن متن های غیر انگلیسی که بازده منفی زبان آموزان را در پی خواهد داشت نشان دادند.