بررسی راهبردهای ارزیابی در زبان گردشگری از دیدگاه زبان شناسی کاربردی سیستمیک

امروزه مطالعه ی زبان گردشگری در بین پژوهشگران حوزه ی تحلیل متن رواج گسترده ای یافته است. تاکنون مطالعات فراوانی در زمینه ی زبان آگهی های گردشگری انجام گرفته است. با این حال، هیچ یک از این مطالعات متن این گونه آگهی ها را از دیدگاه "نظریه ی ارزیابی" بررسی نکرده است. این مطالعه برآن است تا این شکاف موجود را پوشش دهد. کاربرد "راهبردهای ارزیابی"، که به عنوان شاخه ای از زبان شناسی کاربردی سیستمیک شناخته شده اند، در متون حوزه گردشگری و نیز منابع زبانی به کار رفته جهت اجرای این راهبردها از جمله مسائل مهم مورد مطالعه این تحقیق است. بدین منظور، شیوه های مختلف و نیز تفاوت های موجود در به کارگیری راهبردهای ارزیابی در متون گردشگری مورد بررسی قرار گرفته و منابع لغوی-دستوری استفاده شده جهت به کارگیری این راهبردها در داده ها شناسایی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این مطالعه برروی پنجاه آگهی الکترونیک که توسط موسسات گردشگری در سراسر ایالات متحده آمریکا در محدوده زمانی سال 2012 تا 2013 منتشر شده اند انجام گرفته است. در ابتدا داده ها به طور کمی مورد بررسی قرار گرفته و تفاوت های آماری در به کارگیری انواع راهبردهای ارزیابی در آگهی های گردشگری شناسایی گردید. اولویت ها در به کارگیری این راهبردهای ارزیابی نیز از طریق تحلیل کیفی آشکار گردید. یافته های این تحقیق گویای آنست که راهبردهای ارزیابی به طور فراوان در متن آگهی های گردشگری به چشم می خورند. الگوهای متفاوت مورد استفاده جهت اجرای راهبردهای ارزیابی نیز به همراه مثال شرح داده شد و در نهایت نیز چهار درون مایه ی اصلی که در تمامی آگهی ها به چشم می خورد به همراه منابع ارزیابی به کاررفته جهت ایجاد آنها معرفی گردید. همچنین مشخص شد که می توان از بخش های الگوی ارزیابی به عنوان ابزاری توانمند در ترویج و تبلیغ مکان های گردشگری از جنبه های متفاوت استفاده نمود. یافته های این تحقیق نه تنها برای سرمایه گذاران در صنعت گردشگری سودمند بوده، بلکه میتوان از آنها در جهت بهبود محتوا و طرح برنامه های درسی دوره هایی چون انگلیسی با اهداف ویژه و انگلیسی با هدف کار استفاده نمود