تحقیقی پیرامون تاثیر گزینشی رویه های پذیرفته شده حسابداری بر فرآیند کیفیت سودشرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

اگرچه تعریف یکسانی از کیفیت سود وجود ندارد ، ولی در این تحقیق کیفیت سود به صورت زیر تعریف عملیاتی می شود : "توانایی سرمایه گذار برای پیش بینی سود های آتی با استفاده از سود گزارش شده ی سال جاری "در سال های اخیر بحث ارزیابی عملکرد ، مسئولیت پاسخ گویی و ... جایگاه ویژه ای یافته اند . این سوال مطرح می شود که آیا سود خالص گزارش شده یک بنگاه تجاری متأثر از روش ها و برآورد های حسابداری است ؟ به عبارت دیگر آیا کیفیت سود تحت تأثیر روش های حسابداری به کار گرفته شده مدیریت قرار می گیرد ؟ کدام یک از روش های حسابداری مورد استفاده ی مدیریت ( محافظه کارانه1 ، تندرو2 ، میانه رو3) منجر به بالا ترین کیفیت سود می شود ؟ با عنایت به اینکه معیار سود گزارش سود در طول سال مالی و ترسیم کیفیت آن از فاکتور های بسیار حیاتی به منظور ارزیابی عملکرد و وضعیت مالی واحد های تجاری غلمداد میگردد لذا نوعا به صورت با واسطه یا بی واسطه به ارزش سرمایه و خالص دارایی ها ، ساختار سرمایه (اهرم مالی)، حجم در آمد های عملیاتی اثرگذارند لذا شاخص اخیر (کیفیت سود) در عنوان تحقیق به عنوان ملاک ارزیابی سایر متغیر های مستقل معرفی شده است. تحقیق حاضر به تحقیقی پیرامون تاثیر گزینشی رویه های پذیرفته شده حسابداری بر فرآیند کیفیت سود شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد .امید است در حد بضاعت به تصمیم گیری و کاهش مخاطرات و ابهامات در بازار سرمایه یاری می رساند . برای این منظور چندین فرضیه ارائه می شود . فرضیه ی اول از تجزیه و تحلیل مدل فلدام& اهلسون نشات گرفته است و فرضیه های دیگر مربوط به اثر انتخاب روش های حسابداری توسط شرکت ها بر کیفیت سود ، اندازه و سطح بدهی شرکت است . تحقیق حاضر به دلیل اینکه برای بررسی رابطه بین روش های حسابداری مورد استفاده مدیران و کیفیت سود از اطلاعات موجود در صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در سنوات گذشته استفاده می نمایند و هیچ گونه دخالتی در کنترل و تغییر مقادیر متغیرها ندارند بنابراین از نوع پس رویدادی می باشد. قلمرو مکانی تحقیق حاضر در بورس اوراق بهادار تهران است. برای انتخاب نمونه از روش حذف سیستماتیک استفاده شده است. برای اندازه گیری متغیر ها ( کیفیت سود ، نرخ ارزش نقدی به ارزش بازار ، اندازه و سطح بدهی شرکت ) داده های شرکت های نمونه برای سال های 1391 – 1387 مورد استفاده قرار گرفته است . و از آزمون تحلیل واریانس و آزمونهای مجموع رتبه ها: آزمونh (کروسکال- والیس) برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است . سیاست های سرمایه در گردش با توجه به روش حسابداری بکار رفته در گزارش گری مالی تاثیری بر متغیّرهای نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری خالص دارایی ها شاخص اندازه گیری کیفیت سود گزارش گری، حجم یا اندازه ی درآمدهای عملیاتی و نسبت اهرم مالی یا نسبت ساختار سرمایه ندارد. بنابراین در صورت استفاده از تکنیک تحلیل واریانس در سطح معنی داری 5 درصد هر چهار فرضیه رد می شود. لذا در صورت استفاده از تکنیک کروسکال- والیس در سطح معنی داری 5 درصد دو فرضیه اول رد می شود و فرضیه h0 برای شرکت های دارای سه نوع رفتار سرمایه در گردش مشتمل بر محافظه کارانه، متعادل یا میانه رو و جسورانه یا متهورانه پذیرفته می شود وسیاست ها یا خطمشی مدیریت سرمایه در گردش با توجه به روش حسابداری بکار رفته در حجم درآمدهای عملیاتی یا میزان فروش و درجه اهرم مالی، موثر بوده است. لذا در صورت استفاده از آماره ی کروسکال- والیس در سطح معنی داری 5 درصد فرضیه های سوم و چهارم تایید می شود.